Zaterdag 1 augustus
Door Patriesja
De dag begon vandaag weer een beetje winderig en bewolkt, dus we hoefden er niet zo lang over na te denken wat we dan zouden gaan doen. We gingen kano’s huren!! Helaas was vandaag iedereen op het idee gekomen om de weg op te gaan, dus na 2 uur in de file te hebben gestaan wilde onze chauffeur het bijna opgeven en omdraaien. Gelukkig begonnen plots alle auto’s weer te rijden en konden ook wij weer volle gas vooruit.
Onderweg moesten we nog even zoeken naar de vertrekplaats van de kano’s en hebben we nog lekker in de vrije natuur een plasje gedaan omdat dat dat nu eenmaal zo hoort als je op vakantie bent.
Toen we er eindelijk waren, kwamen we erachter dat we niet genoeg geld op zak hadden, dus Tony liet ons achter en vertrok met de jongens om even geld te gaan pinnen. Maar dat wilde niet helemaal lukken. Als hij zijn pinpas in de gleuf stak kreeg hij de mededeling ‘Opdracht van uw bank om pinpas in te nemen’. Omdat die dag ook zijn mobiel al geblokkeerd was, begon hij te denken dat er iets goed mis was.
Hoe kan dat nou toch allemaal, hij kon ineens nie meer bellen nie en nie meer pinnen nie. Wanhopig zocht hij in zijn portemonnee naar een oplossing voor dit probleem. En plots vond hij nog een pinpas, nu maar hopen dat het met deze wel gaat lukken. En jawel hoor, nu kwam er geld tevoorschijn. Pfff, snel terug naar de kano’s dan maar.
Van tevoren hadden we al afgesproken dat de jongens alleen in een kano zouden gaan. Danique wilde samen met Rowie en Daphne bleef dus over om mij gezelschap te houden. We kregen allemaal een zwemvest en peddels, de meisjes voor de zekerheid nog een schattig geel helmpje en daarna werden we door een busje naar een mooi plaatsje ietsje verderop gebracht. Daar konden we op een groot meer eerst even oefenen waarna we onze kano’s tussen 2 paaltjes moesten zien te mikken om onze tocht te beginnen.
Daphne en ik gingen als eerste tussen de paaltjes door (ik had van tevoren echt nooit gedacht dat dat zou gaan lukken), we gingen van een waterval af, vlogen daarna een stukje door de lucht en belandden met een grote plons weer in het water. Nu was het wachten op de rest, maar dat wilde niet helemaal lukken daarboven. Danique peddelde te hard en Rowie te zacht, dus die meiden waren alleen maar rondjes aan het draaien en kregen hun kano dus met geen mogelijkheid tussen de paaltjes door. Af en toe zagen we van beneden wel een peddel door de lucht gaan, maar er kwam helemaal niemand van de waterval af. Uiteindelijk lukte het met wat aanwijzingen van Tony dan alsnog en ja hoor, daar kwamen ze eindelijk allemaal naar beneden.
We hadden wat rustige stukken waar we lekker even konden peddelen, maar we kwamen ook langs een paar behoorlijke stroomversnellingen. De jongens gingen daar met hun kleine bootjes behendig doorheen, maar wij bleven met die grote 2-persoons boten steeds steken tussen de rotsen. Het lukte Daphne en mij na wat gehup en geduw met onze peddels meestal nog wel om weer los te komen. Maar Danique en Rowie hadden het heel erg zwaar. Bij iedere stroomversnelling kwamen ze vast te zitten en moest Tony terug om ze te gaan bevrijden. Zodra hij de meisjes dan bevrijd had en ze rustig een stukje rechtdoor konden peddelen, kregen ze het steeds weer voor elkaar om in de kant te belanden. Het was echt hilarisch om die twee bezig te zien en ik kon echt niet meer stoppen met lachen. Maar ze vonden het helemaal niet leuk om uitgelachen te worden en uiteindelijk is Nick samen met Rowie in een boot gaan zitten en heeft Danique de 1-persoons kano genomen.
Dat ging een heel stuk beter, tot we bij de allerlaatste stroomversnelling kwamen. Danique kwam in een doodlopend straatje terecht en wist er met geen mogelijkheid meer uit te komen. Het water stroomde hier ook behoorlijk hard en ze werd er helemaal hysterisch van. Het was dus weer Tony die haar, met gevaar voor eigen leven, moest gaan redden. Hij heeft Danique op de kant gekregen en is daarna zelf maar in de kano gestapt om deze naar het eindpunt te brengen.
Iedereen had van deze inspannende tocht honger gekregen en dat was niet zo vreemd, want we zagen dat het al 19.00 uur was! We hebben allemaal droge kleren aangetrokken en zijn onderweg maar even gestopt bij een fastfood restaurant.
Toen we weer bij ons huisje waren begon het te regenen, dus we hebben binnen nog een gezellig spelletje ‘jongensnaam/meisjesnaam’ gedaan. Was een ontzettend leuke dag, tot morgen.
Voor meer foto