Woensdag 5 augustus
Door Tony
Vanochtend werd ik vroeg uit mijn bed getrommeld, half 9 al! Oh ja, vandaag gaan we fietsen huren voor een tocht van 48 km. Snel uit bed dan maar, want daar heb ik wel zin in. Het is eigenlijk niet de meest ideale dag, want zelfs om half 9 is de ‘koperen ploert’ al nadrukkelijk aanwezig in een verder kraakheldere blauwe hemel, wat een hitte al!
De jongens hebben we snel op pad gestuurd voor onze dagelijkse verse, nog warme, stokbroden. Onder het eten hebben we ze nogmaals gevraagd of ze echt niet lekker mee wilden gaan fietsen, maar nee, ze hebben vriendjes gemaakt waaronder 2 schijnbaar lekkere of leuke meisjes. En dan ga je als jonge jongens natuurlijk mee fietsen, maar de bink uithangen. Ze hadden al afgesproken om naar het strand te gaan.
We wilden eigenlijk uiterlijk om 10.00 uur wegrijden maar natuurlijk was dat weer met een half uurtje verlaat.
Met 7 man eten, opruimen, insmeren en spullen pakken duurt nu eenmaal wat langer dan in een normaal gezin. Om half 11 op pad dus. Gelukkig was het niet al te druk richting Beziers en om half 12 waren we al in Saint Chinian. Nog mooier, Cycles Mari was gewoon open, alles volgens plan dus zou je denken. Helaas, niet dus. De, overigens erg aardige, meneer vertelde ons voldoende fietsen te hebben, maar niet voor Daphne. Die past namelijk niet op een 28 inch fiets. Morgen en overmorgen geen probleem. Nou vooruit dan maar, dan bespreken we ze voor morgen. We konden ze om 11.00 uur ophalen, een aanbetaling hoefde niet eens. Dank je, meneer de Fransman. Wat nu gaan doen? Patriesja wilde wel naar het strand, ze kan morgen immers ook al niet. Maar ik had gezien dat we een aardig eindje langs de rivier l’Orb zouden fietsen, dus waarom daar niet naar een leuk strandje zoeken? Ik weet nog van mijn vroegere Frankrijk reizen dat je bijvoorbeeld in de Ardeche ook allerlei leuke strandjes langs de rivier hebt. Patriesja en de meisjes vonden het wel een goed idee, dus fietsroute bij de hand en zo naar l’Orb rijden.
Het viel ons direct al op dat de fietsroute niet over landelijke weggetjes zou gaan, maar alleen de eerste 20 km gingen geheel over flinke wegen o.a. de D14 en D20, waar ook nogal wat auto’s reden. Daarnaast zaten er lange stukken bij die enkel omhoog gingen, flink omhoog zelfs.
Na 26 km kwamen we aan bij Roquebrun, een heel leuk klein bergdorpje waar l’Orb een flinke draai maakt. De kaart gaf aan dat we vandaar linksaf de D14 moesten gaan volgen, weer een drukke grotere weg. Patriesja was inmiddels heftig gaan twijfelen of Daphne, of zelfs de grotere 2 meiden, deze tocht wel zouden kunnen doorstaan. Zeker in deze zinderende hitte.
Maar goed, we zaten in Roquebrun dus, aan de l’Orb, een plaatsje zoeken voor de auto. Dat valt best mee, als je de brutaliteit van de Fransen aanneemt. Alle parkeerplaatsen waren vol, maar gewoon ergens stoppen kan dus ook. Volgens mij geldt hier de regel: als er nog een auto langs kan is er niets aan de hand.
Het dorpje was erg klein, met maar 2 winkels en een terras. Vanaf de oude brug zagen we wel een mooi groot kiezelstrand met allerlei zijriviertjes en watervalletjes. Daar zijn we dus naartoe gelopen. Natuurlijk zitten stenen niet zo fijn als een zandstrand, maar de meisjes hadden het meteen super naar hun zin. Er was een groot rustig stuk om in te zwemmen, maar ook veel stroomversnellinkjes en watervalletjes om in te spetteren.
Om een uur of 5 zijn we weer richting Vias gereden. De jongens waren inmiddels ook alweer thuis en hadden honger. We hadden geen zin om te koken en hadden eerder in Vias een tentje gezien waar ze gegrilde kip met friet verkochten. Dat leek ons vandaag wel een goed idee.
Na het eten en opruimen was het alweer half 9. De meisjes hebben nog even bij ons gezeten bij een kopje koffie en zijn toen met de buurmeisjes, Annabel en Claudia, naar de kinderdisco gegaan. Even daarna zijn de jongens ook gegaan. Ze vroegen deze keer niet ‘hoe laat?’, maar vroegen ‘half 1 thuis?’ Na kort overleg met Patriesja hebben we besloten dat ze deze keer om 1 uur thuis mochten komen. Dat mochten hun vriendinnetjes ook. Patriesja en ik hebben lekker nog even met een wijntje op het terras gezeten en toen was het weer tijd om de meisjes op te halen. Toen de meisjes in bed lagen besloten we ook naar onze nieuwe slaapkamer te gaan. De jongens slapen vanaf nu in de woonkamer omdat ze toch steeds laat thuis komen en wij gaan naar de slaapkamer met een fijn bed en wat meer privacy. Zo was er weer een dag tot zijn eind gekomen.
Voor meer foto