Het grote inhaaltopic
Het zal de trouwe bezoekers niet zijn ontgaan, we hebben al heel lang niets meer gepost. Telkens wilden we wel maar kwamen er maar niet toe. Op beestengebied is er nogal wat veranderd in Huize Donders dus laat ik me daar maar op richten in dit stukje. Als eerste over Bodie, onze grote vriend die we moeten missen. Zelfs met alle veranderingen missen we hem nog haast iedere dag. Die lieve, begrijpende blik. Dat knuffelmomentje. De uitlaatmomentjes. Die laatste aai voordat we gingen slapen. Rust zacht trouwe, trouwe vriend!
Niet lang daarna hebben we (en dan vooral Danique) nog een keer afscheid moeten nemen, van Snoesje deze keer. Snoesje had ook al een respectabele leeftijd bereikt al maakt dat het afscheid natuurlijk niet makkelijker. Ze was de laatste tijd al wat langzamer omdat haar pootje afgekneld was geweest en daardoor het grootste gedeelte moest missen. Dapper liep en klom ze door maar het bleef een handicap al bleef ze verder wel gezond. Op de vroege morgen van 20 november vond Danique haar levenloos in haar kooitje, de ouderdom had haar tol geëist. Uit respect voor haar vriendinnetje wilde ze haar niet zomaar in de vuilnisbak gooien. Snoesje heeft dus een laatste rustplaats gevonden in de tuin, dan kan Danique er soms ook nog eens bij gaan zitten!
Gelukkig waren er ook leukere momenten de afgelopen tijd. Daar horen de aanwinsten Bikkel en Lexie zeker bij! Patriesja vond het maar erg stil in huis en ook haar dagelijkse wandelrondjes miste ze. Ook zat er ‘s morgens geen trouwe, kwispelende, vriend op haar te wachten als ze de trap afkwam. Hoewel ik best nog even kon wachten op een nieuwe vriend wilde Bella heel, heel graag een nieuw vriendje op vier poten. Mijn aanvankelijke bezwaren heb ik direct ingeslikt toen ik besefte dat ik nu met een héél verdrietig meisje het huis moest delen. Toen ik zei dat ze dan alvast maar eens rond moest gaan kijken op internet bleek dat ze Marktplaats al lang had geraadpleegd! En zo gingen we de volgende dag al met de drie meiden op stap, naar de Hurkse Hoeve. De ontzettend aardige man had nog 1 reu en 1 teefje. Het geluk was dat een van de mensen, die een reu wilden, boven uit het land kwamen en zodoende alleen hadden gereserveerd. Wij konden dus nog kiezen. Eigenlijk waren ze alletwee even schattig maar die op de foto is het dus geworden, onze Bikkel.
Verder zie je rechts nog een foto van een Kitten. Dat is weer een heel ander verhaal. Danique had het al eens eerder over en poesje gehad maar dat had Bella resoluut afgewezen met: “Dat kan helemaal niet, Bodie vreet hem op! Misschien ooit nog eens als we een jong hondje nemen”. Dat was toen schijnbaar niet tegen dovemansoren gezegd want dat kon ze zich nog erg goed herinneren. En dan is een klein zusje af en toe best handig want die riep dat haar vriendinnetje thuis nog 2 kittens had die weg mochten. Donderdag 3 oktober hebben we Bikkel opgehaald en vrijdag 4 oktober is Patriesja met Danique en Daphne naar de kitten gaan kijken. Daar bleef het niet bij trouwens want ze kwamen terug met de allermooiste van het stel. Een naam was er ook snel, onze laatste aanwinst gaat dus als Lexie door het leven.