Hij is weer terug!!
En die kans mogen we natuurlijk niet voorbij laten gaan! Dus gisteren aan het eind van de middag vertrokken Tony, Rowie, Danique, Daphne et moi richting Antwerpen voor het ultieme avondje uit. En dat betekende dat we eerst een tussenstop moesten maken op parkeerplaats Hazeldonk bij de McDonald’s. De meiden gingen voor de traditionele Big Mac, maar Tony en ik bestelden natuurlijk twee van die verrukkelijke Chicken Sateekes. Want voor je het weet is deze ultieme burger weer uit het assortiment verdwenen. Daarna zijn we doorgereden naar Kinepolis om The Impossible te gaan bekijken. Deze film vertelt het waargebeurde verhaal van een gezin dat tijdens een vakantie in Thailand de tsunami meemaakt. Een indrukwekkende tranentrekker dus, maar gelukkig wel eentje met een ‘happy end’!
Vanmorgen zijn we weer op tijd opgestaan om wat Vierdaagse kilometers (boring??) te gaan maken. Joke had een route uitgestippeld naar Het Bosrijk en ook weer terug. En zo vertrokken we deze keer met z’n zessen gewoon vanaf de Mispelgaarde op weg naar de Wonderlijke Wereld in Kaatsheuvel. Gelukkig was het niet zo ijzig koud deze keer, dus we konden onderweg al heerlijk van een bankje, het zonnetje, een boom, een broodje en ook van elkaar genieten. We hebben ook al een poging gedaan om een persoonlijke Vierdaagse Yell te bedenken, maar veel verder dan ‘Yell Yell Yell, we komen er wel’ of ‘Yell Yell Yell, weer naar huis en snel’ zijn we nog niet gekomen. Gelukkig hebben we nog een paar maanden de tijd om iets origineels in elkaar te zetten. Danique en Bregje begonnen met het einde in zicht steeds harder te lopen en zo kwam het dat zij na 19 km als eerste terug thuis waren. Met een voldaan gevoel en een welverdiende borrel konden we deze derde trainingsdag weer afsluiten.