TonPat en de rest

Een heleboel jaren heb ik met een klein, doch genant, probleempje rondgelopen. Misschien was het een soort van straf omdat ik vroeger mijn bos kroeskrullen vaak vervloekt heb en liever met mooi glad haar door het leven was gegaan, maar na de geboorte van mijn kinderen werd die bos krullen alsmaar kleiner en kleiner. Tot ik op een dag in de spiegel keek en daar diep ongelukkig van werd, ik moest dringend iets gaan bedenken want op deze manier durfde ik echt de straat niet meer op. Vanaf dat moment is er een sjaaltje op mijn hoofd beland en dat is er eigenlijk nooit meer vanaf gegaan. En natuurlijk raakte ik en de mensen om me heen daar wel aan gewend en was het ook wel eens makkelijk omdat ik nooit last had van een ‘bad hair day’. Maar toch bleef het altijd knagen omdat een vrouw nu eenmaal graag met een goed gevoel in de spiegel wil kijken. Zolang als ik me kan herinneren ga ik al naar een kapsalon in Raamsdonksveer omdat daar meer vrouwen komen met een haarprobleem, zodat ik me niet zo ongemakkelijk en bekeken voel.

Een tijdje geleden mocht ik daar kennismaken met een vrouw die kampte met een veel te hoge haargrens. Door middel van een klein haarstukje was zij de gelukkigste vrouw van de wereld geworden. En zo ging het balletje rollen, eigenaresse Clasien legde uit dat dat ook voor mij mogelijk was. Beetje scheren, beetje kleuren, beetje plakken, beetje knippen en je zou er echt helemaal niets van zien. Omdat ik natuurlijk totaal niks te verliezen had, besloot ik er gelijk voor te gaan. En zo zat ik gisteravond, na een lange, eindeloze, spannende dag, bij Clasien in de kapsalon. Mijn grootste angst was dat het een teleurstelling zou worden omdat ik er veel te veel van verwachtte. Maar na een paar uur liep ik met een ontzettend blij en vooral vrouwelijk gevoel weer naar buiten ZONDER SJAALTJE. Na een enthousiaste thuiskomst, een fotoreportage en veel blikken in de spiegel probeerde ik te gaan slapen, maar dat ging nog niet zo makkelijk. Ik durfde niet te bewegen en de enorme opwinding van de dag bleef maar in mijn hoofd hangen. En ook al was het een onrustige nacht, ik werd met een ontzettend gelukkig gevoel weer wakker. Met plezier kan ik weer naar mezelf kijken en wat is het een ontzettend heerlijk gevoel dat die kroeskrullen weer op mijn voorhoofd kriebelen!!

MAN, I FEEL LIKE A WOMAN!!!

Patriesja Gewoon wij