TonPat en de rest

Gisteren hadden we weer wat afspraakjes op de kalender staan. In de vroege ochtend ging ik eerst met Danny naar de plastisch chirurg in het ziekenhuis. En daar kregen we niet het allerbeste nieuws te horen, ook al hadden we het natuurlijk al wel een beetje verwacht. Het is inmiddels ruim een jaar geleden dat Danny voor de tweede keer op de operatietafel lag en er is nog steeds bijzonder weinig beweging te zien aan de rechterkant van zijn gezicht. De spier schijnt wel te werken, maar is niet helemaal op de juiste manier aangesloten. En dus worden we over een maandje verwacht op het gezamenlijk spreekuur om een nieuw plan van aanpak te bespreken. Volgens mij betekent dat dus gewoon dat er weer een operatie aan zit te komen. Beetje teleurstellend, maar volgens Danny de Optimist is ‘drie keer scheepsrecht’.

‘s Middags moesten we op controle bij de tandarts. Daphne was al de hele week hartstikke zenuwachtig, ze zat in de wachtkamer dan ook te tetsen op de bank. Helemaal voor niks, zo bleek een kwartiertje later. We hadden allemaal weer goed gepoetst en niemand had dus een gaatje. En na vele jaren gaat mijn gebit dan eindelijk opgeknapt worden. Ze gaan een laagje porselein over mijn tanden leggen, een totale make-over noemde de tandarts het. Ze gaf me ook het advies om een ‘voor’ en ‘na’ foto te maken. De behandeling schijnt zo’n anderhalf uur te duren, maar dat heb ik er graag voor over. Ik ben nu al zeer benieuwd naar het eindresultaat.

Patriesja Gewoon wij