TonPat en de rest

Wat hebben we heerlijk genoten dit weekend!! Gisteren heeft Tony in het warme lentezonnetje vakkundig aan zijn motor zitten sleutelen. Hij heeft de remmen helemaal nagekeken en tevens de remvloeistof vervangen. Ik heb ondertussen gewoon wat binnen en buiten lopen rommelen en ook nog wat tijd doorgebracht op mijn zonnebed. Danny had met een vriendje afgesproken, Rowie, Danique en Daphne zijn naar het zwembad geweest en die arme Nick moest de hele dag hard werken.

Vandaag wilden we eigenlijk een dagje naar het strand, maar omdat Daphne nog moest handballen vanmorgen, was het daar een beetje te laat voor. Vandaar dat we besloten om een stukje te gaan fietsen. We namen koekjes en een paar flessen drinken mee voor onderweg en trapten af. Via een kleine omweg zijn we eerst naar De Smulsluis gefietst en daar hebben we een lekker ijsje gegeten. Toen we daarna verder wilden, besloten Nick en Danny dat ze het wel genoeg vonden en zijn naar huis gegaan. Wij zijn met de meisjes nog een stukje verder getrapt en toen zagen we plots aan onze rechterkant Het Pannekoeckershuys in Den Hout. Daar hebben Tony en ik op het drukke terras een grote cappuccino genomen en de meisjes hebben even in de speeltuin gespeeld. Na een tijdje zijn we weer op de fiets gestapt om aan de terugreis te beginnen. Onderweg zijn we nog een keertje gestopt en hebben we nog wat gedronken in het groene gras langs het kanaal.

Toen we weer thuis waren ging Nick even een rondje lopen met Bodie. Even later kwam hij terug met twee van die lieve blonde hondjes. Hij was in het park de eenzame viervoeter tegengekomen en die besloot met Nick en Bodie mee naar huis te lopen. We hebben hem wat te drinken aangeboden, maar hij kon natuurlijk niet lang blijven. We zaten net op internet te zoeken waar we een vermiste hond moesten opgeven, toen Rowie in de halsband een telefoonnummer zag staan. Tony heeft gelijk de eigenaar van de hond gebeld, die natuurlijk dolgelukkig was dat wij ‘Sem’ hadden gevonden. De kinderen waren allemaal wel een beetje teleurgesteld dat hij weer weg moest, want ze hadden hem veel liever zelf gehouden.

Patriesja Gewoon wij