TonPat en de rest

Ik heb met Patriesja vaak discussies over moderne tijden. Ik pleit dan natuurlijk vóór vooruitgang, zij ziet vaak voordelen in hoe het altijd is geweest. Geliefd onderwerp daarin is vaak de mobiele telefoon en dan met name een iPhone, een touchscreen of internet. Ik vind het mooie ontwikkelingen, zij ziet er het voordeel niet van in. Tenminste, zo was het altijd. In de laatste discussie vertelde ik haar dat haar kleinkinderen haar straks nog moeten uitleggen hoe om te gaan met zo’n touchscreen, want alles gaat natuurlijk die kant uit.

Daarnaast haalde ik aan dat zelfs mijn tante Mien, die 78 is, laatst een laptop heeft gekocht. In de discussie gaf ze me niet het gevoel dat ik valide argumenten had aangedragen. Maar opeens, een tijdje later, zie ik dat ze naar een nieuw mobieltje aan het zoeken is met, jawel, een touchscreen. Toen ik haar vroeg hoe ze daar nu ineens op komt vertelde ze dat ze er niet aan moet denken dat haar kleinkinderen haar uitlachen en moeten vertellen hoe die techniek allemaal werkt. En dat tante Mien toch ook meegaat met haar tijd.

Ik gaf haar natuurlijk groot gelijk en liet niets merken van mijn verbazing over haar ommezwaai. Zou ze dan toch naar me geluisterd hebben? Hoe dan ook, het is haar menens. Gisteravond heeft ze online haar nieuwe Samsung Diva besteld. Gaaf ding he?

Tony Gewoon wij