TonPat en de rest

Gistermiddag om 13.15 uur vertrokken we met z’n allen richting Dussen om Inge en Bregje op te gaan halen voor Zand Almere. Net als vorig jaar reden we ook nu weer verkeerd. Almere is namelijk niet alleen, je hebt Almere Hout, Buiten, Stad, West, Haven en waar vind je dan in godsnaam het strand van Almere? Gelukkig had Inge een landkaart meegenomen, want aan een navigatiesysteem heb je op zo’n moment ook niet zoveel. Toen hadden we het behoorlijk snel gevonden en konden we een plaatsje voor de auto’s gaan zoeken.

Toen we op het strand waren aangekomen zagen we al gelijk dat het dit jaar veel drukker was dan de vorige keer. Dat vonden we wel een beetje jammer, maar van de andere kant zijn er dan ook meer mensen die je op je gemak van top tot teen kan bekijken. De meisjes wilden al snel zelf op ontdekkingstocht. We spraken af om elkaar om 17.30 uur weer te treffen bij de rodeostier. Toen ze terugkwamen hadden ze al van alles meegemaakt. Ze waren in een palmboom geklommen en hadden in een grote bal gezeten waar ze mee over het water konden lopen. De jongens liepen ondertussen een beetje verloren rond.

Wij hadden tijdens onze strandwandeling een podiumtrailer gevonden van Guitar Hero waar je je op kon geven om een liedje te zingen, samen met een drummer en een gitarist. Dat vonden de meiden helemaal super, dat wilden ze zeker gaan doen. Ze moesten helaas wel een tijdje wachten voor ze aan de beurt waren (ondertussen was Blof helaas al weer naar huis, dus die hadden we mooi gemist) maar de meiden wilden dolgraag hun eigen ‘Five minutes of Fame’. Ik moet zeggen dat ik het super dapper van ze vond om op zo’n podium te gaan staan met publiek. Ik doe het ze zeker niet na, maar zij hebben ervan genoten.

Daarna hebben we een heerlijke puntzak friet met mayonaise gegeten. En toen was het wachten op Jan Smit (zonder Yolanthe, met Damaru). De meisjes besloten dat ze dan nog wel een keertje in de bal over het water wilden lopen. Een tijdje later kregen we een sms’je van Danique ‘We staan helemaal vooraan’. We waren helemaal trots op onze meiden, die zorgen er toch iedere keer maar weer voor dat ze het hartstikke leuk hebben. Nu konden ze Jan Smit van heel dichtbij bekijken. De jongens wilden zich nu natuurlijk niet laten kennen en probeerden langs de waterkant ook wat dichter bij het podium te komen. En ook zij wisten een plekje te bemachtigen waar ze het goed konden zien. Even later zijn wij ook die kant opgelopen, maar zover als onze kinderen zijn we niet gekomen. Maar gelukkig zong Jan lekker hard, dus we konden het goed horen en hebben net zo hard meegezongen.

Toen het concert van Jan Smit afgelopen was hebben we nog even op het strand staan zingen en dansen op de Sky Radio Afterparty. Rond middernacht vonden we het tijd worden om terug naar de auto te lopen. We hebben genoten en de kinderen waren het er allemaal over eens: ‘Volgend jaar gaan we weer naar Zand Almere!!!’

Patriesja Gewoon wij, Kids