TonPat en de rest

In 2012 hadden we onze kinderen met Kerst een envelopje met inhoud gegeven, maar de meiden vonden dat eigenlijk niet zo heel leuk. We kwamen toen met het idee om in plaats daarvan dan eens een leuk uitstapje te maken en dat vonden ze een goed idee. Een paar weken geleden kregen we toevallig een mailtje van Travelbird met daarin een aanbieding voor een hotelkamer in Parijs en dat was tot onze verrassing helemaal niet zo heel erg duur. We hebben daarna via bookings.com een leuk hotelletje geboekt om de hoek bij de Sacre Coeur. Onze zonen hebben altijd een soort van geldtekort, dus die konden we gewoon weer gelukkig maken met een kerstvergoeding.

Maandag 23 december hadden Danique en Bregje afgesproken om samen kerstinkopen te gaan doen en toen Inge die avond Bregje weer op kwam halen en hoorde van onze plannen was ze ook gelijk enthousiast. Zeker toen ze hoorde dat er nog twee plaatsen in onze auto vrij waren. Diezelfde avond heeft ze nog een kamer geboekt in hetzelfde hotel. Lees meer…

Tony Gewoon wij, Kids, Vakantie

Dit jaar was het mijn beurt om het jaarlijkse surprise-avondje te organiseren en dat is natuurlijk een hele verantwoording. Ik voelde dan ook een enorme druk op mijn schouders om het niet te verknallen. Allereerst heb ik dus maar het receptenboek erbij gepakt en daarna ben ik een aantal winkelwagentjes tot de nok toe gaan vullen in de plaatselijke supermarkt. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een soort van rijsttafeltje, niet zo heel uitgebreid maar wel erg lekker. Voor de toetjes willen Tony en ik altijd nog wel wat extra moeite doen, dus dat zijn drie verschillende tiramisu’s geworden. Een heerlijke tiramisutaart met Amaretto en Oreo koekjes, een Caribische tiramisu met kokoslikeur en bananen, een lekker frisse kindertiramisu met mandarijntjes en voor de liefhebber nog een torentje van slagroomsoesjes. Lees meer…

Patriesja Gewoon wij

Leuke puppy’s maken snel vrienden en Bikkel heeft inmiddels al een paar ‘maatjes voor het leven’. Allereerst heeft hij kennis gemaakt met Dex, het nieuwe blondje van mijn zussie. Nou is Dex al een paar maanden ouder, dus in het begin moest Bikkel wel een beetje wennen aan die grote, blije pup. Maar ze hebben nu een paar keer samen in het bos gespeeld en zijn al aardig aan elkaar gewaagd en gewend.

Toen Bikkel in ons gezinnetje kwam was Colin, een vriendje van Daphne, heel erg jaloers, hij wilde ook een puppy. Na een paar weken aandringen had Colin het voor elkaar, ook hij mocht een hondje uit gaan zoeken. Hij noemde hem Chibo en al snel ontmoette hij onze Bikkel. In het begin was Chibo nog een beetje voorzichtig, maar nu legt hij Bikkel met gemak op zijn rug en pakt hij hem regelmatig bij zijn oren. Ze zijn al een paar keer samen naar het bos geweest en rennen, spelen en rollen daar dat het een lieve lust is. Lees meer…

Patriesja Beestjes

Woef woef en miauw miauw doen het hartstikke goed en ze vinden elkaar over het algemeen nog best aardig ook. Ze groeien natuurlijk samen op en imiteren elkaar af en toe zelfs een beetje. Bikkel kijkt heel geconcentreerd als Lexie van de ene bank naar de andere springt en doet even later precies hetzelfde. Het mag er dan misschien een beetje klunzig uitzien maar het lukt hem mooi wel. Ook vindt Bikkel de poezenbak van Lexie heel interessant, hij steekt af en toe zijn kop door het luikje om eens met eigen ogen te bekijken wat daar binnen allemaal gebeurt en als hij daar dan toch is neemt hij altijd gelijk een hapje van die heerlijke poezenbakkorrels. Ze ‘lenen’ elkaars mand, likken elkaars oren schoon, rennen achter elkaar aan en slapen ‘s nachts zelfs samen. En hoewel ik altijd meer een honden- dan een poezenliefhebber zal zijn, vind ik het geweldig om te zien hoe die twee het samen doen.

Maar Bikkel heeft af en toe ook een sterke eigen wil en daarom hebben we besloten dat onze schattige puppy wel een opvoedcursus kan gebruiken. Vanaf 12 november gaan we dus iedere dinsdagavond met hem naar de puppyschool waar hem geleerd wordt hoe hij moet zitten, liggen en blijven. Maar het belangrijkste van alles vind ik dat hij leert hoe hij moet ‘volgen’. Want Bodie lag de laatste jaren maar een beetje rustig om zich heen te kijken, maar ik ben zeker nog niet vergeten dat hij in zijn jonge jaren altijd mij aan het uitlaten was, in plaats van andersom. Als ik vroeger met hem naar het kanaal liep om hem een duik te laten nemen kon ik maar beter zijn riem uitdoen, anders werd ik zo de straat over gesleurd. Dat overenthousiaste wilde ik bij onze nieuwe aanwinst graag vanaf het begin een beetje onder controle krijgen, zodat ik met Bikkel wel lekker een stuk kan gaan wandelen zonder dat ik constant aan mijn hond aan het trekken ben. En ik moet zeggen hij doet het goed, ik durf zelfs wel te beweren dat hij bij de beste van zijn klas hoort. Over een paar weken mag hij op examen en gaat dan hopelijk zijn eerste diploma binnenslepen.

Patriesja Beestjes