Tijdens ons motorweekend kwamen Tony en ik op het idee om op Pinksterzaterdag naar Den Bosch te gaan. Bregje had met Danique, een paar honderd kilometer verderop, precies hetzelfde bedacht. We wilden graag een tocht over de Dieze gaan maken, een beetje gaan winkelen en natuurlijk een echte Bossche Bol gaan eten. Maar plan A liep niet helemaal volgens plan. Bregje kon plotseling toch niet mee en toen ik vrijdagavond een rondvaart wilde reserveren bleek dat ook helemaal niet meer mogelijk te zijn. Bovendien had ik sterk het vermoeden dat de chocolade op de Bossche Bollen gesmolten zou zijn voordat we een hap hadden kunnen nemen. Tijd voor plan B dus en met dit prachtige zomerse weer hoefden we daar niet zo heel lang over na te denken. Bijna unaniem werd besloten om naar Zeeland te rijden en daar lekker in het zonnetje op het strand te gaan vertoeven.
Om niet in de file terecht te komen besloten we niet al te vroeg te vertrekken en dat werkte prima. Daar aangekomen hebben we eerst bij de vuurtoren in Burgh Haamstede in het zand gelegen. Een heerlijk rustig strandje en toen we een stukje langs de waterkant liepen kwamen we tot onze grote verrassing ook nog op een naakstrand terecht. De meiden wilden niet kijken, maar keken stiekem toch en dat deden wij eigenlijk ook. Echt zwemmen hebben we daar niet gedaan, heel het strand lag vol met van die glibberige ronde kwallebeesten. Rond etenstijd zijn we naar Renesse gereden om daar een hapje te gaan eten. Leuk toeristisch dorpje, met gezellige winkeltjes, veel Duitsers en overheerlijke frietjes.
We wilden eigenlijk nog wel een beetje extra vakantiesfeer opsnuiven, dus op de weg terug naar huis kwamen we langs een soort van privestrandje in Serooskerke en daar hebben we nog zo’n anderhalf uurtje met de voetjes in het zand gezeten. We hebben alvast de zee geroken en tellen nu ongeduldig af …..
Patriesja Gewoon wij
Links het uitzicht van mij, rechts dat van Patriesja. Het is minder dramatisch dan het lijkt, maar inderdaad, dat van mij is mooier. Daar staat tegenover dat Patriesja relaxed kan rondkijken en ik toch wat meer aan het ‘scannen’ ben naar onoverzichtelijke bochten, zijweggetjes en de vele konijnen en zelfs herten die regelmatig oversteken.
Na deze uitleg dan maar naar ons heerlijke Hemelvaartweekend in de Eifel. Want we hebben weer genoten, allebei! Het was donderdag nog een beetje fris (ook hier weer de verschillen, kort achter de kuip niets aan de hand, achterop schijnbaar wat frisser) maar voor de rest hebben we heerlijk weer gehad met enkel vrijdag rond vier uur een buitje. We hebben dus weer ruimschoots gebruik gemaakt van de vele terrasjes.
Maar eerst naar de donderdag, waar we na 350 km snelweg en nog eens 75 km binnendoor aankwamen bij Landhaus am Kischbaum. Een prachtig hotel in een rustige omgeving. De hotelkamer was groter dan gedacht, het was meer een studio met een zitkamer, keuken, badkamer en slaapkamer. We hebben er nog even lekker relaxed op bed gelegen en zijn daarna naar beneden gegaan voor een heerlijk diner in het hotel. Echt Duits, lekker en vooral veel vlees! Na een warme douche zijn we lekker onder de wol gegaan om de volgende dag weer fris en fruitig de ruim 400 km toeren aan te kunnen.
De vrijdag dan, na het wakker worden lekker rustig aan gedaan en om half negen naar beneden voor het ontbijt. Daar kan Bella altijd zo intens van genieten dus die kunnen we niet overslaan! Het ontbijt was hier ook al erg goed met vele soorten verse (warme) broodjes, gewoon brood, croissantjes, een soort van cake en daarnaast nog vele verschillende yoghurt en cornflake produkten. Lees meer…
Tony Auto / Motor
Afgelopen dinsdag ging ik na een hele lange tijd weer eens wandelen met Joke en Inge en onderweg kwam het gesprek op de Nijmeegse Vierdaagse. Een aantal jaren geleden zijn we Joke in gaan halen op de ‘Via Gladiola’ en dat vond ik heel indrukwekkend. Ik bedacht me toen dat ik dat ooit in mijn leven ook eens wilde gaan doen. Klein probleempje was de afstand, van meisjes van mijn leeftijd wordt verwacht dat ze maar liefst 40 km per dag afleggen en dat lijkt me eerlijk gezegd net een beetje teveel van het goede. Volgens Joke is het echter zo dat je als begeleider met een kind tot 16 jaar mee mag lopen en dan hoef je ‘maar’ 30 km per dag af te leggen. Joke, Inge en ik zagen gelijk mogelijkheden, klein probleempje was nu alleen om een paar jonge slachtoffers te zoeken die we enthousiast konden maken om met ons mee te gaan. En dat bleek niet zo heel moeilijk, Bregje en Danique vonden het gelijk een goed idee. En zo hebben we nu dus het plan om ons voor 2013 in te gaan schrijven voor de Nijmeegse Vierdaagse. Om een beetje in de stemming te komen ga ik over een paar weken, samen met Danique, alvast een beetje oefenen tijdens de Avondvierdaagse alhier. En als we 10 km kunnen halen, moet 30 km ook te doen zijn toch ….
Patriesja Gewoon wij
Vandaag is onze stoere Bodie toch maar mooi 13 jaar geworden! Niet niks voor zo’n grote hond. En ondanks wat ouderdoms kwaaltjes zoals wat moeilijker omhoog komen is hij nog gezond en vol levensvreugde. Na wat googlen weten we dat de formule 1 hondenjaar = 7 mensenjaren niet klopt. Nauwkeuriger en van diverse bronnen, Bodie is nu 82 geworden. Dus Bodie: gefeliciteerd en op naar de 14! (88)
Tony Algemeen, Beestjes
Danique en Daphne hebben het afgelopen jaar al hun speelgoed verzameld en Koninginnedag is dan natuurlijk de ultieme dag om van al die ‘rotzooi’ af te komen. Het weer werkte gelukkig eindelijk een beetje mee, dus ‘s morgens vertrokken we met onze auto tot de nok gevuld richting vrijmarkt. Ik had Inge overgehaald om mee te gaan, dus die was de zolder opgedoken en kwam in de ochtend met maar liefst zeven volle dozen ook richting Dongen. Het doel van Danique was om een Big Mac Menu te verdienen en dat is haar op het nippertje gelukt. Daphne had aan het eind van de dag iets meer in haar doosje, maar de grote winnaars waren Inge en Bregje. Een zeer geslaagde zonnige dag dus!
Maar nog geslaagder was de woensdagmiddag. Bregje wilde dolgraag een keertje gaan karten en onze meiden wilden natuurlijk best met haar mee. Uiteindelijk haalde Inge mij deze keer over en stapte ik met hier en daar een kriebeltje in zo’n ‘laag bij de grond karretje’. TurboJo en TurboPiet bleven aan de kant om ons toe te juichen en foto’s te maken. Tony was natuurlijk zijn supersnelle zelf, Inge deed het geweldig goed voor een meisje en onze tieners waren superstoer. Ik vond de tijd echt veel te snel voorbij, kreeg net de smaak te pakken toen ik alweer langs de kant moest parkeren. En ook al hielden sommigen er een paar flinke blauwe plekken aan over en was er eentje (ik zal geen naam noemen) na afloop kotsmisselijk, we vonden het allemaal supergaaf. Voltage, we’ll be back!!!
Patriesja Gewoon wij
Tijdens ons motorweekend kwamen Tony en ik op het idee om op Pinksterzaterdag naar Den Bosch te gaan. Bregje had met Danique, een paar honderd kilometer verderop, precies hetzelfde bedacht. We wilden graag een tocht over de Dieze gaan maken, een beetje gaan winkelen en natuurlijk een echte Bossche Bol gaan eten. Maar plan A liep niet helemaal volgens plan. Bregje kon plotseling toch niet mee en toen ik vrijdagavond een rondvaart wilde reserveren bleek dat ook helemaal niet meer mogelijk te zijn. Bovendien had ik sterk het vermoeden dat de chocolade op de Bossche Bollen gesmolten zou zijn voordat we een hap hadden kunnen nemen. Tijd voor plan B dus en met dit prachtige zomerse weer hoefden we daar niet zo heel lang over na te denken. Bijna unaniem werd besloten om naar Zeeland te rijden en daar lekker in het zonnetje op het strand te gaan vertoeven.
