Vandaag zaten Rowie en Daphne naar de film ‘Beethoven’ te kijken. Een film waarin een Sint ‘papa’ Bernard de hoofdrol speelt, samen met Sint ‘mama’ Bernard en hun vier kinderen. Dat was grappig, want afgelopen week had ik het er met Tony nog over gehad dat ik het zo leuk zou vinden om op een boerderijtje te wonen. Ik fantaseer dan dat we een papa en mama hond hebben. Mama hond is, na een wilde nacht met papa hond, zwanger en alle puppy’s die daarna geboren worden blijven bij ons op de boerderij wonen. Volgens de kinderen zouden dat er trouwens wel vijf moeten zijn, zodat ze allemaal een eigen puppy hebben. En daarna leeft het hondengezinnetje, samen met ons, nog lang en gelukkig. Wat zou dat ontzettend leuk zijn, een beetje dromen mag altijd toch?!
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Toen ik een aantal jaar geleden op mezelf ging wonen in een knus poppenhuisje, ging ik heel enthousiast nieuwe meubels kopen. Helemaal verliefd werd ik op een bruin stoffen bankstel, een grote 3- en een kleine 2-zits bank. Van tevoren had ik op ruitjespapier een tekening op schaal gemaakt van mijn woonkamer en de meubeltjes die ik erin wilde zetten. Volgens mijn tekening zou alles makkelijk in mijn kamer passen, maar in het echt pakte dat toch iets anders uit. Mijn grote en kleine bank waren dominant aanwezig en ruimte voor de televisie was er eigenlijk niet meer. Heel blij was ik dus toen mijn zus de grote bank over wilde nemen en in plaats daarvan kocht ik maar de bijpassende bruine fauteuil.
Inmiddels wonen we alweer een paar jaar in ons gezamenlijke huisje en als alle kinderen thuis zijn missen we toch nog steeds een grote bank. We kunnen eigenlijk niet met z’n allen zitten en het is vaak een strijd om de beste plaats te bemachtigen. Het toeval wil nu dat mijn zus over een paar maanden haar huis laat verbouwen en dat ze daar ook graag nieuwe meubels bij wil. Ze vroeg dus of ik misschien de mooie, bruine, riante bank weer terug wilde. NOU GRAAG!!
Afgelopen weekend hebben we al een beetje geschoven om te kijken hoe het er dan uit komt te zien. Het wordt helemaal leuk, we zijn heel blij dat de bank weer terugkeert. Ik heb mijn nieuwe plaatsje alvast gereserveerd.
Patriesja Gewoon wij
Op een van onze fijne ritjes hebben we waarschijnlijk een aanrijding gehad met een behoorlijk scherp steentje. Dat steentje koos er gelukkig voor om de motor aan te vallen in plaats van een van ons. Helaas mikte hij daarbij wel precies op de prachtig chromen voorvork. En ondanks dat die dingen behoorlijk hard zijn, had een ervan toch een kleine beschadiging opgelopen. Op zich maakt dat niet zoveel uit, alleen was het op een plekje dat elke keer door de keerring van de voorvork gaat. Die heeft zich schijnbaar lang goed gehouden maar nu moest hij het dan toch opgeven en kon de olie niet langer binnen houden. Ik heb in mijn loopbaan toch zeker 300 van die poten open gehad, de ene ging wat makkelijker dan de andere. Maar geen enkele heeft zich ooit zo verzet tegen een keerring wisselen dan die uit onze Pan European. Wat een ellende!
Toen bleek dat het thuis zonder grote bankschroef en genoeg gewicht niet ging lukken besloot ik om zaterdagavond nog maar even naar Piet te rijden. Hij heeft immers een grote stevige bankschroef en kan bovendien wat meer gewicht in de schaal leggen om die binnenpoot er uit te trekken. Maar ook dit gaf niet het gewenste resultaat. Dan maar over op de alternatieve reparatiewijze. ‘Creatief met verkeerd gereedschap’ of zoiets zal die techniek heten. Ooit geleerd van mijn vader en als je zorgt dat je gezonde verstand de overhand blijft voeren is het het proberen waard.
Ook deze keer hielp deze techniek me uit de brand. Met een hamer en twee schroevendraaiers hebben we de keerring eruit gekregen zonder het omringende materiaal al te zeer te beschadigen. Het was inmiddels al weer 21:30 dus het in elkaar zetten en terug plaatsen in de motor moest nog een nachtje wachten. Dat was dus vanmorgen. Het in elkaar zetten duurde nog wel wat langer dan bij een ‘normale operatie’ maar ging toch redelijk voorspoedig. Na een proefritje van 100 km. is alles nog steeds netjes droog. Vooralsnog operatie geslaagd dus.
Wel ben ik nog een paar andere dingetjes tegen gekomen die ik nog wil aanpakken / vervangen zoals balhoofdlager, rempistons en rechter voorschijf. Oeps, daar gaan weer heel wat uurtjes en euri’s in zitten vrees ik. Maar een motor moet voor mij wel 100% in orde zijn, zodat ik hem ook voor 100% kan vertrouwen als ik sportief een bocht in duik. Als de beschadiging in de vorkpoot nu geen lekkage meer veroorzaakt is het allemaal nog wel te overzien.
En anders moesten we maar eens kijken of we dat geld niet beter in een iets nieuwere Pan moesten stoppen. Want als je zo op de rechter foto kijkt is de 1100 optisch wel wat gedateerd ten opzichte van de 1300 
Nee hoor, we zijn erg tevreden over onze ST1100 !!
Tony Auto / Motor
Gisteravond ben ik met mijn collega’s in Breda uit gaan eten. Yvonne (met wie ik vele jaren geleden al samenwerkte bij de Zonnebloem en die ervoor heeft gezorgd dat ik weer terug mocht komen) was 20 jaar in dienst en dat vonden we een hele goede reden om haar te trakteren op een lekker dinertje. Ingrid had besloten dat we naar ‘Pieter Aertsz’ zouden gaan. Toen ik een keuze moest maken uit de verschillende gerechten, vond ik dat niet gemakkelijk. Geen gewone biefstuk, maar allemaal sjieke benamingen die ik niet helemaal thuis kon brengen. Uiteindelijk viel het gelukkig allemaal wel mee, ik heb toch heerlijk gegeten en bovendien was het supergezellig. We hebben vreselijk gelachen tot we buikpijn hadden (of was dat van het vele eten?). Over niet al te lange tijd ben ik trouwens ook al 12,5 jaar in dienst. De jaren die ik vroeger bij de Zonnebloem heb gewerkt tellen gewoon nog mee, dus zo kan ik ook al snel mijn eerste jubileum gaan vieren.
Morgen wordt Danique al 12 jaar en op dit moment viert ze alvast haar verjaardag samen met haar klasgenootjes. Mooi weer heb ik niet voor haar kunnen regelen, maar volgens Danique hebben ze alleen veel drank, chips en ballonnen nodig. Danny zorgt ondertussen voor de juiste muziek en dan wordt het vanzelf gezellig. Ik hoop ondertussen dat ons mooie tuintje dit uitbundige feestje ook een beetje overleeft.
Patriesja Gewoon wij
De avondvierdaagse is weer afgelopen. Danique en Daphne hebben het hartstikke goed gedaan en gisteravond hebben ze voor alle inspanningen weer een medaille gekregen. De intocht hebben ze helaas niet mee kunnen maken, want we moesten met spoed naar Eindhoven. We wilden op tijd zijn voor de finale van het team van Johnnie. Tony zorgde ervoor dat we in recordtijd bij de sporthal aankwamen. En we waren echt wel precies op tijd!! Nou zijn we niet zo van die voetballiefhebbers, maar we vonden het toch allemaal hartstikke leuk om mee te maken hoe ‘ze’ kampioen van Nederland werden. Daphne ging bij ieder doelpunt helemaal uit haar dak.
En omdat we nu toch een beetje in de voetbalstemming zijn, hebben we vandaag onze tuin versierd met oranje vlaggenslingers. Danique viert volgende week haar verjaardag voor de hele klas, dus daar maken we maar een oranjefeestje van. Vanmiddag hebben we in de stad ook nog een oranje pruik, oranje teenslippers en vlaggetjes gekocht. Om te eten namen we nog oranje muffins, rood/wit/blauwe M&M’s en Go-ranjes (zijn eigenlijk gewoon Hamka’s) mee. Danique heeft zelfs haar beugel met rood/wit/blauwe kraaltjes versierd.
Maandag gaan we bovendien de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal bekijken. De kinderen samen met hun klasgenootjes en ik gezellig met mijn collega’s op het werk. Het moet niet gekker worden ….
Patriesja Gewoon wij
Gisteren ging ik met een hongerig gevoel naar bed. Ik voelde me daar best goed bij, ik wil immers heel graag een paar kilo’s kwijt. Maar vandaag is mijn moeder jarig en dan gaat het gelijk weer helemaal mis. Tussen de middag mochten we met de kinderen uitgebreid komen lunchen en de jarige job had van alles in huis gehaald.
Voor vanmiddag had ze een tafeltje gereserveerd bij Het Pannekoeckershuys in Den Hout. Met onze buiken al een beetje vol mochten we dus een keuze gaan maken uit het grote aanbod overheerlijke pannekoeken. Ik vind het altijd wel moeilijk om te kiezen tussen een hartige of een zoete, maar gelukkig had mijn zus hetzelfde probleem. Dus we hebben eerst van hetzelfde bordje een Italiaanse pannekoek gegeten en daarna genoten van een heerlijke zoete met appel, vanillesaus, ijs en slagroom.
En dat was nog niet alles, ze had vanmorgen nog van die perfecte chocoladebollen gekocht en die hebben we vanavond nog naar binnen gewerkt. We zijn echt verwend vandaag, ik kan helemaal genieten van al dat lekkere eten en als dank zal ik je leeftijd niet verklappen hoor!! En ach, ik was mijn garderobe zo langzamerhand toch al een beetje aan het aanpassen, wijde bloesjes en tuniekjes zijn tenslotte hartstikke hip en verbergen zonder moeite alle probleemzones.
Oeps en dan vergeet ik nog bijna de brownie die de jarige, jonge collega van Tony had meegegeven. Ook jouw leeftijd zal ik hier niet verklappen
Patriesja Gewoon wij
Afgelopen zaterdag zijn we met de motor, natuurlijk met een kleine omweg, naar Giethoorn gereden. De route bestond voornamelijk uit rechte wegen en was dus een beetje slaapverwekkend, maar Giethoorn was gelukkig wel de moeite waard. Een prachtig dorpje waar we, bij nader inzien, toch liever niet zouden willen wonen. De huisjes zijn namelijk alleen te bereiken met een bootje. Maar hoe moet dat dan met de wekelijkse boodschappen? En wat nu als je huis in brand staat? Of als je dringend een ambulance nodig hebt? Of als het gewoon heel hard regent? De auto kan niet even lekker voor de deur geparkeerd worden. Hartstikke onhandig allemaal natuurlijk, maar wel heerlijk rustig om te wonen of doorheen te lopen.
Gisteren hadden de meesten van ons een uitrust dagje, behalve Danique, die had weer een feestje. Ze mocht mee naar Center Parcs, waar ze gingen zwemmen en duiken. Beetje extravagant, maar ze heeft nu mooi wel een duikoorkonde. Ik heb haar de afgelopen week trouwens nauwelijk gezien, maar ze is wel enorm aan het genieten van haar laatste weken op de basisschool.
Morgen begint hier de avondvierdaagse. Daphne wil graag dat ik een paar avonden met haar mee ga, maar ze loopt nota bene de 10 km. Bovendien zijn de weersvoorspellingen niet al te best, dus daar moet ik echt nog even over nadenken.
Patriesja Auto / Motor, Gewoon wij
Vandaag zaten Rowie en Daphne naar de film ‘Beethoven’ te kijken. Een film waarin een Sint ‘papa’ Bernard de hoofdrol speelt, samen met Sint ‘mama’ Bernard en hun vier kinderen. Dat was grappig, want afgelopen week had ik het er met Tony nog over gehad dat ik het zo leuk zou vinden om op een boerderijtje te wonen. Ik fantaseer dan dat we een papa en mama hond hebben. Mama hond is, na een wilde nacht met papa hond, zwanger en alle puppy’s die daarna geboren worden blijven bij ons op de boerderij wonen. Volgens de kinderen zouden dat er trouwens wel vijf moeten zijn, zodat ze allemaal een eigen puppy hebben. En daarna leeft het hondengezinnetje, samen met ons, nog lang en gelukkig. Wat zou dat ontzettend leuk zijn, een beetje dromen mag altijd toch?!
