Het lijkt wel als de dag van gisteren, maar het is toch alweer een jaar geleden dat Danny op kamp ging. En vanmorgen heb ik dan met pijn in mijn hart afscheid moeten nemen van Danique. Zij is dit jaar aan de beurt om een paar dagen naar Loon op Zand te gaan. Ik heb me vandaag al een paar keer afgevraagd of ze het wel leuk zal vinden en of ze mij misschien ook al een beetje mist. Al weet ik natuurlijk wel beter, ze is allemaal spannende dingen aan het doen en heeft het veel te druk om aan haar moeder te denken. Ook Daphne was deze ochtend een beetje stil omdat haar grote zus het huis ging verlaten. Op de kalender plakte ze een verdrietige smiley op de maandag en een blije smiley op de woensdag. We zullen Danique dus over een paar dagen weer met open armen ontvangen.
Patriesja Gewoon wij
Toen ik vroeger nog een kleine Bella was, had ik al een voorliefde voor motoren en de mannen die daarbij hoorden. In die tijd maakte ik van bouwpakketjes al mijn eigen kleine motortjes en ik kan me ook nog herinneren dat ik een keer met mijn ouders op vakantie was en dat ik foto’s heb gemaakt (of ik heb het mijn vader laten doen omdat ik zelf het lef niet had) van een paar Harley Davidsons die bij ons op de camping stonden. Helemaal stoer vond ik dat toen en ik wist dat ik dat ooit ook zou willen. Nou is het uiteindelijk een Honda geworden en geen Harley Davidson (al vind ik nog steeds dat die de beste looks en het mooiste geluid heeft), maar ik moet zeggen dat mijn droom toch een beetje uitgekomen is.
Dit weekend hebben we twee dagen op onze motor door de Duitse bergen gereden. Tony had de tocht der 777 bochten uitgezocht en we hebben trouwens net zoveel insecten opgevangen onderweg. Het prachtige weer, de kwispelende Duitse koeien, uitgestrekte velden vol gele bloemetjes, de rustige (lees: uitgestorven) dorpjes en vele haarspeldbochten maakten dat we ontzettend hebben genoten. Een heerlijke eiskaffee in Gerolstein, een latte macchiato in Prum, een overnachting in Clervaux en een behendige motorrijder achter het stuur. Het was super!!
Patriesja Gewoon wij
Onze kinderen hadden afgelopen weekend een goed idee. Ze wilden gaan bowlen!! We konden nog een baan reserveren in Tilburg voor zaterdagavond. De meiden bowlen ook wel eens op de Playstation, dus die dachten dat het een makkie zou zijn. Maar dat viel ze behoorlijk tegen. Om te beginnen waren de ballen veel zwaarder dan op tv. En in het echt bleek het ook veel moeilijker om de bal door het midden te gooien in plaats van in de goot. Daphne’s ballen haalden maar net het einde van de baan en Rowie gooide zelfs twee keer de bal naar achter.
Iedereen, behalve Tony, moest dus eerst een beetje opwarmen en hij won dan ook makkelijk de eerste ronde. We hadden de baan twee uur gereserveerd, dus we hadden nog tijd genoeg om een tweede ronde te spelen. En omdat de meesten van ons inmiddels het juiste gevoel te pakken hadden, kwam er in die ronde een verrassende winnaar uit de bus (die trouwens gelijk ook de hoogste score van de avond had).
Ondertussen is Tony in zijn vrije uurtjes de buitenmuren aan het witten. Dat zat eigenlijk vorig jaar al in de planning, maar was er toen niet meer van gekomen. Dat is wel weer een hele klus, maar ook een hele verbetering. Ik ga alvast op zoek naar een mooi fleurig buitenschilderij om onze nieuwe witte muren wat kleur te geven.
Patriesja Gewoon wij
Vorige week kreeg Danny een goed bericht. Vanaf 16 juni hoeft hij zijn buitenboord beugel alleen nog ‘s nachts te dragen. Wat een goed nieuws!! Ik kan me voorstellen dat hij daar heel blij mee is, maar ik denk dat ik daar nog veel gelukkiger van ga worden. Dan hoef ik niet meer dag in dag uit tegen hem aan te zeuren: ‘Danny, waar is je beugel?’ ‘Danny, doe je beugel eens in!’ ‘Danny, je beugel moet in het vierde gaatje.’
Maar het verhaaltje stopt hier niet, want vandaag mocht Danique haar beugel op gaan halen. En wat een geluk, ook zij heeft een buitenboord beugel gekregen. Dat betekent dus dat ik weer van voor af aan kan beginnen. Maar voorlopig doet ze het hartstikke goed! Ik hoop dat ze het een beetje vol kan houden.
Patriesja Gewoon wij
Danique en Daphne werden zojuist weer thuisgebracht door mijn vader en moeder. Mijn dochters hadden een nachtje bij opa en oma gelogeerd en mochten vandaag oma een beetje bezighouden omdat ik nog een dagje moest werken. Vanmiddag had mijn moeder een telefoontje gekregen van het reisbureau. Eigenlijk zouden ze vrijdag met het vliegtuig vertrekken naar Tenerife om daar te gaan genieten van een weekje zonneschijn, maar er wordt op dit moment niet gevlogen naar het warme eiland in de Atlantische Oceaan. Ze moeten er dus rekening mee houden dat ze helemaal niet kunnen vertrekken. Ik hoop dat het allemaal wel meevalt en dat ze donderdagavond alsnog de koffer in kunnen pakken. We duimen voor jullie hoor!!
Ook Piet en Toos die al een paar weken in Toscane zitten hebben het zwaar te verduren. Het is daar al een hele tijd veel te koud en regent onophoudelijk. In de meivakantie was de camping volgeboekt, maar veel vakantiegangers vertrokken al weer een paar dagen eerder in verband met het superslechte weer. We leven met jullie mee hoor!!
En zusje, zwager en nichtjes, ik hoop voor jullie dat het vanaf nu in ieder geval een paar dagen droog zal zijn. Vergeet vooral de winterjas en regenlaarzen niet en probeer er toch een beetje van te genieten. We denken aan jullie hoor!!
Patriesja Algemeen
Bodie wordt vandaag 11 jaar en dat lijkt misschien nog best jong, maar volgens een berekening op internet zou dat betekenen dat hij in mensenjaren 82 zou zijn. Het grappige is dat Sloeber dit jaar al 14 jaar wordt, maar volgens diezelfde berekening zou zij dan pas 72 zijn. Dat komt waarschijnlijk niet alleen omdat ze een stuk kleiner is, maar ook omdat ze van het vrouwelijk geslacht is. Die gaan nu eenmaal wat langer mee en verslijten niet zo snel.
Voor zijn leeftijd ziet Bodie er dus eigenlijk nog hartstikke goed uit. Hij is inmiddels een beetje grijs bij de slapen, maar dat maakt hem alleen maar extra charmant.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Best wel jammer, maar morgen moet ik weer aan het werk. Ik heb niet echt kunnen genieten van een warme zonnige vakantie, maar het is toch altijd lekker om gewoon thuis te zijn. Beetje uitslapen ‘s morgens en geen gehaast om de kinderen op tijd naar school te krijgen en weer op te halen.
Vandaag wilden Danique en Daphne graag gaan kamperen, dus hebben we het tentje van zolder gehaald. Het was gelukkig nogal eenvoudig om het op te zetten, dus binnen een kwartiertje konden ze het tentje betreden.
Ze vertrokken in pyjama (??) om het beddegoed te installeren. De liefste knuffeltjes mochten mee op vakantie en ook de nieuwste roddelblaadjes werden ingepakt. Ik heb ze allebei nog een lunchpakketje meegegeven, want van kamperen word je natuurlijk hartstikke hongerig. Ze hebben heel de middag een reuzelol gehad en wilden supergraag een nachtje in het tentje blijven slapen. Maar later op de avond kwamen ze tot de ontdekking dat het daar waarschijnlijk nog een beetje te koud voor was. Ze hebben dus het tentje weer afgebroken en liggen nu te slapen in een zacht warm bedje.
Patriesja Gewoon wij
Gisteren wilden we eigenlijk eens een kijkje gaan nemen in kamp Vught. Van Joke hoorden we toen dat daar buiten ook van alles te zien is, dus toen we zondagochtend eens buiten keken, besloten we dat bezoekje nog maar even uit te stellen. En toen moesten we dus iets anders gaan bedenken, want we hadden geen zin om de hele dag binnen te blijven zitten. Maar dat valt in ons geval niet altijd mee, want dat moet dan iets zijn wat zowel een 15-jarige puber als een 9-jarige ukkepuk leuk vindt. We kwamen er dus niet helemaal uit en de enige optie die overbleef was een kopje koffie gaan drinken in het landelijk gelegen Dussen. Even bijkletsen met mijn zwager en schoonzus en dat was natuurlijk weer hartstikke gezellig. 
Vanmiddag kwamen de vriendinnetjes van Danique en Daphne en die blijven vannacht gezellig bij ons slapen. Maar hoe hou je ze dan een beetje bezig op alweer zo’n regenachtige vakantiedag? Naar de Euroscoop dan maar, waar we vanaf de bovenste rij naar Nanny McPhee hebben gekeken. Van de popcorn waren de kinderbuikjes nog niet helemaal gevuld, dus op de terugweg zijn we maar gestopt bij de McDonald’s. Geen grote mannenburger voor mij deze keer, want afgelopen weekend heb ik na lange tijd weer eens op de weegschaal gestaan en dat was niet al te best!!!
Patriesja Gewoon wij
