Omdat het weekend gisteren zo mooi begon, begon het in mijn buik ook weer een beetje te kriebelen. Wat een prachtige dag om zomerbloemetjes te gaan kopen. Al in de ochtend zijn we naar kwekerij Van Dongen gereden en we vertrokken een uurtje later met een auto vol welriekende bloemekes. Tony ging ‘s middags met zijn motornavigatie aan de gang, dus ik kon ongestoord al mijn nieuwe aanwinsten in het zwarte zand gaan zetten. We hebben zelfs een bloembakje met geraniums voor het zolderraam staan. Als we nu wakker worden en we doen het rolgordijntje open, denken we heel even dat we in Oostenrijk zijn. En met al die mooie bloemetjes weer in de tuin, hebben we gelijk onze naaktslakken terug. We hebben er gisteravond weer een stuk of VIJFTIEN gevangen. Wij maar denken dat we ze vorig jaar allemaal uitgeroeid hadden, maar de overgebleven kinderslakjes hebben zich gewoon verdekt opgesteld om dit jaar direct toe te kunnen slaan zodra de nieuwe plantjes er zouden zijn.
Danique en Daphne mochten een nachtje gaan logeren bij ‘oma Joke’, dus nadat ik Daphne van een kinderfeestje opgehaald had, hebben we ze op de fiets naar de Mispelgaarde gebracht. De meiden mochten ook de hele zondag nog blijven, dus wij hebben heerlijk genoten van een dagje op de motor. We zijn even op en neer naar de Ardennen geweest. Lekker door de bergen gereden en natuurlijk een terrasje meegepikt onderweg. We waren een beetje later thuis dan we gedacht hadden (sorry), maar we hebben een super plezante dag gehad.
Patriesja Auto / Motor, Gewoon wij
Wat hebben we heerlijk genoten dit weekend!! Gisteren heeft Tony in het warme lentezonnetje vakkundig aan zijn motor zitten sleutelen. Hij heeft de remmen helemaal nagekeken en tevens de remvloeistof vervangen. Ik heb ondertussen gewoon wat binnen en buiten lopen rommelen en ook nog wat tijd doorgebracht op mijn zonnebed. Danny had met een vriendje afgesproken, Rowie, Danique en Daphne zijn naar het zwembad geweest en die arme Nick moest de hele dag hard werken.
Vandaag wilden we eigenlijk een dagje naar het strand, maar omdat Daphne nog moest handballen vanmorgen, was het daar een beetje te laat voor. Vandaar dat we besloten om een stukje te gaan fietsen. We namen koekjes en een paar flessen drinken mee voor onderweg en trapten af. Via een kleine omweg zijn we eerst naar De Smulsluis gefietst en daar hebben we een lekker ijsje gegeten. Toen we daarna verder wilden, besloten Nick en Danny dat ze het wel genoeg vonden en zijn naar huis gegaan. Wij zijn met de meisjes nog een stukje verder getrapt en toen zagen we plots aan onze rechterkant Het Pannekoeckershuys in Den Hout. Daar hebben Tony en ik op het drukke terras een grote cappuccino genomen en de meisjes hebben even in de speeltuin gespeeld. Na een tijdje zijn we weer op de fiets gestapt om aan de terugreis te beginnen. Onderweg zijn we nog een keertje gestopt en hebben we nog wat gedronken in het groene gras langs het kanaal.
Toen we weer thuis waren ging Nick even een rondje lopen met Bodie. Even later kwam hij terug met twee van die lieve blonde hondjes. Hij was in het park de eenzame viervoeter tegengekomen en die besloot met Nick en Bodie mee naar huis te lopen. We hebben hem wat te drinken aangeboden, maar hij kon natuurlijk niet lang blijven. We zaten net op internet te zoeken waar we een vermiste hond moesten opgeven, toen Rowie in de halsband een telefoonnummer zag staan. Tony heeft gelijk de eigenaar van de hond gebeld, die natuurlijk dolgelukkig was dat wij ‘Sem’ hadden gevonden. De kinderen waren allemaal wel een beetje teleurgesteld dat hij weer weg moest, want ze hadden hem veel liever zelf gehouden.
Patriesja Gewoon wij
Haar visie
Voordat ik ‘s avonds in bed stap, leg ik eerst onze kussens goed. Zijn kussen zo ver mogelijk naar de kant en het mijne daar tegenaan. Die ruimte heb ik dan alvast gewonnen in onze nachtelijke strijd om de linkerkant van het bed. Het gebeurt namelijk regelmatig dat ik, badend in het zweet, midden in de nacht wakker word. Ik kan me dan absoluut niet meer bewegen omdat mijn lieve echtgenoot en ik samen op mijn helft van het bed liggen.
Deze week was dat dus weer het geval. De volgende dag vroeg ik me wel af wat er zou gebeuren als ik met mijn kussen naar zijn kant van het bed zou verhuizen, waar ik me in ieder geval heerlijk vrijuit kan bewegen. Draait hij zich om en achtervolgt hij me naar de andere kant of word ik een uurtje later wakker van een enorme smak op de grond. Ik heb al zoveel lol bij de gedachte dat hij inderdaad uit bed gaat vallen in zijn zoektocht naar mij, dat ik het gewoon een keertje ga uitproberen. Bovendien ben ik ook benieuwd of het onbewust zijn mannelijk instinct is om het hele bed te veroveren of dat hij gewoon heel erg graag tegen me aan ligt.
Zijn visie
Als ik ‘s avonds in bed stap ga ik lekker dicht tegen haar aan liggen. En buiten liefde heeft dat ook een heel klein beetje met warmte te maken, maar dat is maar bijzaak natuurlijk. Ik lig gewoon graag tegen haar aan en als ze weer een stukje opschuift, schuif ik er gewoon achter aan. Of ik nu slaap of niet, dat proces gaat gewoon door. En daarom zal ik ook niet uit bed vallen, hoe graag ze dat ook eens zou willen zien. Als ze aan de andere kant gaat liggen rol ik vanaf dat moment gewoon lekker de andere kant op. Die liefde voor lepeltje-lepeltje gaat overigens niet altijd twee kanten op, ik meen me te herinneren dat ik in mijn slaap eens hoorde: Space, space…. geef me een beetje space! Zoooo teleurstellend.
Patriesja Algemeen
Toen ik gisterochtend bij de Zonnebloem aankwam, merkte ik gelijk op dat Liane er niet was. Ze begint haar werkdag normaal gesproken om 8.00 uur en zit dus altijd al klaar om ons hartelijk te verwelkomen. We waren hierdoor allemaal een beetje van slag en de rest van de dag verliep een beetje chaotisch. Maar vandaag was ze gelukkig weer terug en ze had goed nieuws. Ze had een nieuwe poes gekocht!!
Een paar weken geleden was haar huisdiertje voor de deur aangereden en daar was ze behoorlijk van onder de indruk. Maar vandaag was ze weer helemaal blij en gelukkig. Nou denken jullie misschien, wat gaat ons dat aan dat je collega een nieuwe poes heeft. Dat zal ik dus even uitleggen. Zo’n prachtig beestje verdient natuurlijk een net zo prachtige naam en vandaar dat ze haar ‘Bella’ genoemd hebben. Ik moet er wel een beetje aan wennen dat er nu een huisdier naar me vernoemd is, maar ik vind het tegelijk ook wel een grote eer.
Dus Liane, als ik jou was zou ik alle deuren en ramen gesloten houden, want een poesje dat Bella heet moet wel een heel bijzonder poesje zijn!!
Patriesja Algemeen
We hadden er al lang naar uitgekeken en eindelijk was het weekendje daar. Het weer zou goed worden en ik ben geen manager van dienst deze week, wat een luxe! Het was tevens onze eerste rit met de Garmin Zumo 550. We wilden die al langer maar echt goedkoop zijn ze niet. In het paasweekend hebben we de knoop doorgehakt en hem besteld. Heel mooi kwam hij op vrijdag aan zodat we hem zaterdag direct konden proberen. Op vrijdagavond hebben we nog een route uitgekozen, de nieuwe waterlinie route, en overgezet op de Garmin.
Na wat te hebben uitgeslapen zijn we om ong. 11:30 uur op de motor gestapt. Ik gaf in de Garmin aan welke route ik wilde rijden en hij vroeg me vriendelijk om me naar het startpunt te dirigeren. Nou, aardig, doe maar zei ik terug. En zo gingen we op pad. Feilloos bracht hij ons naar ‘Fort aan de Drecht‘ te Uithoorn. Precies toen we daar aankwamen vertelde onze Zumo ons dat we aangekomen waren op de route en of we die nu misschien wilden gaan rijden. Nou graag, show us the way! En zo gingen we echt op pad dus.
Ondanks het zonnetje was het toch niet echt warm, onderweg zagen we 10 graden op een lichtbord. Recht achter de kuip is dat geen probleem maar Bella had het soms toch nog wel wat fris. We zijn een paar keer gestopt en in het windje aan de Vinkeveense plassen was het wel lekker maar niet echt weer om je jas uit te trekken. De lunch hebben we genoten op het terras van “Het wapen van Bunnik“. Lekker zonnig en met de jas aan best wel lekker eigenlijk. Natuurlijk bestond onze lunch niet uit wat boterhammen maar uit heerlijk warm appelgebak met een toefje slagroom. We kunnen niet wachten op onze volgende rit!
Tony Auto / Motor, Gewoon wij
Tony is weer bijna jarig en om dat te vieren hebben we vandaag met z’n allen aan het paasontbijt gezeten. Is altijd weer gezellig, met zo veel mensen, eieren en broodjes aan tafel. Tussen de buien door hebben we zelfs nog even buiten eieren kunnen zoeken.
Vorig jaar had ik Tony voor zijn verjaardag een bezoekje aan de sauna cadeau gedaan, maar dat is er nooit meer van gekomen. Dus voor dit jaar wilde ik hem eens extra verrassen. Toen ik eindelijk iets origineels had bedacht, ben ik gelijk op internet gaan zoeken naar de mogelijkheden.
Toen bleek al snel dat mijn idee toch niet zo goed was als ik had gedacht. Dus ik moet hem dit jaar waarschijnlijk weer teleurstellen. Of zou ik hem ook blij kunnen maken met een doosje bonbons en een zwarte dameshorloge?
Patriesja Gewoon wij