Ik heb met Patriesja vaak discussies over moderne tijden. Ik pleit dan natuurlijk vóór vooruitgang, zij ziet vaak voordelen in hoe het altijd is geweest. Geliefd onderwerp daarin is vaak de mobiele telefoon en dan met name een iPhone, een touchscreen of internet. Ik vind het mooie ontwikkelingen, zij ziet er het voordeel niet van in. Tenminste, zo was het altijd. In de laatste discussie vertelde ik haar dat haar kleinkinderen haar straks nog moeten uitleggen hoe om te gaan met zo’n touchscreen, want alles gaat natuurlijk die kant uit.
Daarnaast haalde ik aan dat zelfs mijn tante Mien, die 78 is, laatst een laptop heeft gekocht. In de discussie gaf ze me niet het gevoel dat ik valide argumenten had aangedragen. Maar opeens, een tijdje later, zie ik dat ze naar een nieuw mobieltje aan het zoeken is met, jawel, een touchscreen. Toen ik haar vroeg hoe ze daar nu ineens op komt vertelde ze dat ze er niet aan moet denken dat haar kleinkinderen haar uitlachen en moeten vertellen hoe die techniek allemaal werkt. En dat tante Mien toch ook meegaat met haar tijd.
Ik gaf haar natuurlijk groot gelijk en liet niets merken van mijn verbazing over haar ommezwaai. Zou ze dan toch naar me geluisterd hebben? Hoe dan ook, het is haar menens. Gisteravond heeft ze online haar nieuwe Samsung Diva besteld. Gaaf ding he?
Tony Gewoon wij
Fjuw, ik heb het gehaald!!! Het heeft me vele uren gekost. Hield me wakker tot in de nacht, nog even een level halen en dan nog een en nog een. Ik wilde ook niet gestoord worden ‘s avonds, had geen tijd om de telefoon op te nemen. Wilde eigenlijk geen koffie drinken, brood smeren of honden uitlaten. Ik liet me zelfs een paar keer overdag verleiden om even een level te halen. Het werd tegen het einde zelfs zo erg dat Tony geen contact meer met me kreeg. Maar hij mag trots op me zijn, want vanaf nu ben ik wel keizer van Rome. Nu maar eens gaan proberen of ik ook Perzie kan veroveren.
Patriesja Gewoon wij
Toen Daphne in december een verlanglijstje moest maken schreef ze slingers bovenaan. We waren een beetje verbaasd en vroegen nog aan haar wat ze daar precies mee bedoelde. Ze wilde heel graag slingers aan het plafond op haar verjaardag, dus vandaar dat ze die het liefst van alles wilde hebben. Rowie ging dus voor haar naar de winkel en kocht een mooie kleurige verjaardagsslinger. Gisteren vierden we alvast haar verjaardag, dus ze moesten natuurlijk wel opgehangen worden deze keer. En omdat ze er zo gelukkig van wordt mogen ze blijven hangen tot ze donderdag ‘echt’ jarig is.
Om deze feestelijke dag compleet te maken, maakte Daphne een mooie roze prinsessentaart en zette er negen kaarsjes bovenop die ze twee keer uit mocht blazen. De traktatie voor donderdag staat trouwens ook al klaar, wat een spannende tijd voor ons ‘smurfke’.
Patriesja Kids
Eerlijk gezegd ben ik hartstikke blij dat januari weer bijna voorbij is. Ieder jaar opnieuw lijkt aan deze maand geen einde te komen. En ook al vind ik januari de langste maand van het jaar, ik heb altijd gedacht dat ik niet gevoelig was voor ‘Blue Monday’ of een januari depressie. Dat is namelijk alleen voor watjes. Maar gisteren ben ik in slaap gevallen op een zeer ongebruikelijke plaats. Betekent dat nu dat ook ik ten onder ga aan een winterdip?
Gelukkig kwamen mijn vader en moeder gisteren langs met een oppeppertje. Een Nescafe Dolce Gusto. Al vaak hadden mijn man en ik tegen elkaar gezegd dat we toch ooit nog eens zo’n koffieapparaat zouden moeten kopen en nu hebben we er zowaar eentje cadeau gekregen. Met onze robotkip maken we vanaf nu dus onze eigen Latte Macchiato en Cappuccino en proberen zo op een plezierige manier het einde van de maand te halen.
Patriesja Gewoon wij
Vanmiddag kwam mijn vriendin van de middelbare school na lange tijd weer op bezoek. Heel onze H.A.V.O. tijd hebben we samen doorgebracht en op onze stoere Puchjes maakten we Dongen en omstreken onveilig. We maakten pasfoto’s in zo’n klein hokje en gingen samen naar de Dongense disco. In de jaren daarna zijn we elkaar een beetje uit het oog verloren en nadat onze kinderen geboren waren hebben we elkaar weer opgezocht. Regelmatig dronken we samen koffie, maar toen zijn we allebei weer gaan werken en is het contact weer verwaterd. We stuurden elkaar ieder jaar nog een kerstkaartje en in de vakantie af en toe een sms’je, maar daar bleef het verder bij. Mijn goede voornemen dit jaar was om weer een afspraakje met haar te maken en dat is bij deze gelukt. We hadden elkaar dus weer een hoop te vertellen, hebben nog wat herinneringen opgehaald en we hebben afgesproken dat we toch weer wat vaker tijd voor elkaar vrij moeten gaan maken.
Patriesja Gewoon wij
Vanmorgen moest ik namelijk met Danny op controle in het ziekenhuis. De dokter heeft hem eens goed bekeken en geprobeerd of hij wat beweging in de rechterkant van zijn gezicht kon ontdekken. Maar helaas, nog niets te zien. Hij moet nu een afspraak maken voor mime-therapie. Met deze therapie moet hij meer controle krijgen over zijn gezichtsuitdrukkingen om zo het gezicht weer symmetrisch te maken.
En vanmiddag heb ik Danique en Daphne met haar vriendinnetjes uit school gehaald en zijn we weer terug naar Tilburg gereden. Met als einddoel de bioscoop deze keer. Daphne is bijna jarig en vanmiddag vierden we alvast haar kinderfeestje. Ze wilde heel graag naar Anubis en de Wraak van Arghus. Na deze spannende film zijn we naar de McDonald’s gelopen voor een Happy Meal. Ik heb vandaag gekozen voor een gigantische mannenburger en heb die zonder moeite naar binnen gewerkt. Op het eind mocht Daphne voor iedereen nog een ijsje tappen en toen heb ik alle meisjes weer thuis afgeleverd.
Patriesja Kids
Ook Danique gaat dit jaar de lagere school verlaten. Over een paar weken mag ze de Cito toets gaan maken en daarna is het alleen nog maar wat lol maken. Ook Danique mocht dus een nieuwe fiets uitzoeken. En natuurlijk wilde ze ook graag een omafiets. Ze moest alleen nog beslissen welke kleur het zou gaan worden. Een zwarte vond ze een beetje te saai en eigenlijk zou ze graag een roze willen, maar dat durft ze op haar leeftijd niet meer aan. Dus het is een mooie paarse geworden!! Het voordeel hiervan is dat ze straks in het fietsenhok niet hoeft te zoeken tussen al die zwarte exemplaren.
Ennuh, de foto’s van onze trouwdag zijn afgelopen donderdag eindelijk afgeleverd. Mijn zussie had de foto’s nog steeds in haar bezit en we hadden er nog niks van mogen zien. Maar ze heeft er een mooi album van laten maken en het resultaat mag er wezen. Ik heb ze al minstens tien keer bekeken, we zijn er hartstikke blij mee!!
Patriesja Gewoon wij
En dan ga ik alleen al genieten van het feit dat ik niet in de vroege ochtend naar Breda hoef te rijden. Gisteren vertrok ik namelijk, zoals gewoonlijk, met goede zin naar mijn werk. De skibox zit nog boven op het dak van de auto, dus ik blijf ook nog een beetje in de vakantiestemming. Maar mijn goede zin was al snel verdwenen. Ik kon namelijk niet eens Dongen uit, heel veel auto’s wilden dezelfde kant op als ik, maar weigerden gas te geven. Eenmaal op de snelweg ging het ietsje beter, maar toen ik bij de afrit kwam stond ik weer stil. En daar heb ik gewoon een half uur gestaan. Al met al ben ik dus meer dan een uur onderweg geweest om op de plaats van bestemming te komen, terwijl ik dat normaal gesproken in twintig minuten kan rijden.
Patriesja Gewoon wij
Ik heb met Patriesja vaak discussies over moderne tijden. Ik pleit dan natuurlijk vóór vooruitgang, zij ziet vaak voordelen in hoe het altijd is geweest. Geliefd onderwerp daarin is vaak de mobiele telefoon en dan met name een iPhone, een touchscreen of internet. Ik vind het mooie ontwikkelingen, zij ziet er het voordeel niet van in. Tenminste, zo was het altijd. In de laatste discussie vertelde ik haar dat haar kleinkinderen haar straks nog moeten uitleggen hoe om te gaan met zo’n touchscreen, want alles gaat natuurlijk die kant uit.
