En gisteren was het dan zover, de dertig dagen waren eindelijk voorbij. Danique heeft het er de afgelopen tijd maar druk mee gehad. Ze moest natuurlijk haar slaapkamer steeds netjes opruimen en ondertussen ook nog tijd vrijmaken om op Marktplaats op zoek te gaan naar een paar Russische dwerghamsters. Uiteindelijk vond ze twee hamstervrouwtjes die op zeven augustus in ‘s-Hertogenbosch waren geboren. De planning was dat we die gisteravond op zouden gaan halen. Deze week las Danique echter op internet het volgende bericht:
‘Zoals je hierboven kunt lezen is het mogelijk om twee Russische dwerghamsters van hetzelfde geslacht samen te houden, maar dit is niet zonder risico’s en kan mogelijk fout gaan met een eventuele dodelijke afloop. Denk daarom twee keer na indien u overgaat tot het aanschaffen van twee of meer dwerghamsters!‘
We vertrokken gisteren dus naar ‘s-Hertogenbosch om niet twee maar één hamster op te halen. Ook de naam werd op het laatste moment nog gewijzigd, in plaats van Lucky en Happy werd het nu kortweg Snoesje. En voor dit snoezige Snoesje is natuurlijk alleen het allerbeste goed genoeg. Speciaal voor haar werd een riante villa klaargezet en deze hoeft ze nu met helemaal niemand te delen.
Patriesja Beestjes, Kids
Danique heeft de laatste weken van haar vakantie nog behoorlijk wat geld verdiend en zo’n ‘enorm’ bedrag jeukt dan natuurlijk ontzettend in je spaarpotje. Na de eerste uitbetaling wist ze zeker dat ze een nieuwe mobiel wilde gaan kopen, ze had er zelfs al eentje gevonden op Marktplaats. Ik probeerde haar duidelijk te maken dat ze dan gelijk helemaal blut zou zijn en er zelfs geen geld meer overbleef om beltegoed te kopen. De teleurstelling was groot maar, verrassend genoeg, ook weer snel vergeten. De volgende dag wist ze namelijk zeker waar ze het aan uit wilde geven, een hamster leek haar helemaal het einde. Tony en ik probeerden haar nog op andere gedachten te brengen, maar ze leek erg zeker van haar zaak. Gedurende ons gesprekje kwam Tony op het geweldige idee om haar een hamster te beloven als ze dertig dagen haar slaapkamer netjes opgeruimd zou houden. Het is daar namelijk altijd een gigantische puinhoop en dat is nog zachtjes uitgedrukt. Als ze deze opdracht zou volbrengen, konden we er wel van uitgaan dat ze echt heeeeel graag een hamster wil. Inmiddels is er een week verstreken, de dagen worden afgestreept op een schoolbordje. En ik moet zeggen, iedere keer als ik nu haar kamer binnen loop, kan ik mijn ogen niet geloven.
Mijn handtekening heb ik onder een, door Danique opgesteld, contract moeten zetten, dus ik kan er ook echt niet meer onderuit. De kans wordt met de dag groter dat we over een paar weken gezinsuitbreiding gaan krijgen. Ik heb haar trouwens beloofd dat ze er van mij een hamstertje bij krijgt, met z’n twee is tenslotte gezelliger dan alleen.
Edit: Ondertussen wordt natuurlijk al volop nagedacht over een geschikte naam voor die kleine beestjes. Danique zelf gaat tot nu toe voor Lucky en Happy, mij lijkt Rock en Roll erg swingend, maar Inge kwam zojuist met het grappigste idee tot nu toe: Geer en Goor.
Patriesja Beestjes, Kids
Daphne is pas 28 januari jarig, maar toch hebben we vandaag alvast haar kinderfeestje gevierd. In de kerstvakantie hebben we hier in Dongen namelijk onze eigen schaatsbaan, dus het leek ons leuk om daar met wat vriendinnetjes heen te gaan. Eerst hebben we thuis ballonnetjes geprikt, cadeautjes uitgepakt, geen tien maar drie kaarsjes uitgeblazen en cake met slagroom gegeten. Daarna zijn we met z’n allen naar Dongen on Ice gelopen. De baan is niet zo groot, maar het was toch heel gezellig en we hebben fijn geschaatst. Daarna hebben we friet en snackjes gewoon van tafel gegeten, dus zonder borden en bestek. En toen was het feestje voor Daphne al veel te snel voorbij en moesten alle vriendinnetjes alweer naar huis.
Afgelopen maandag is trouwens de canvas afbeelding van onze lieve, zieke, knappe, fotogenieke hond afgeleverd. We zijn er hartstikke blij mee en hebben hem gelijk een plaatsje aan de muur gegeven. Komend weekend maar eens even tijd vrijmaken en wat fotootjes van de kinderen maken.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Woensdag heb ik onze auto al volgeladen met allemaal lekkere dingetjes. Broodjes, eierkoeken, suikerbrood, bolussen en krentenbolletjes. Het was zoveel dat het allemaal niet in de kastjes paste, dus ik besloot alles zolang in de boodschappentas te laten zitten. Ik was nog aan het bedenken waar ik die grote tas moest laten, zonder dat Bodie zijn neus erin zou steken, toen Danny een leeg zakje in de mand vond. Alle krentenbolletjes waren netjes uit de verpakking gehaald, er waren alleen nog wat kruimeltjes over.
Voordat ik vanmorgen naar mijn werk vertrok heb ik de tas in de gang gezet, daar zou hij wel veilig staan. Toen ik vanmiddag, met verse krentenbolletjes in mijn tas, weer op mijn werk terugkwam kreeg ik een sms’je. Daphne had de deur van de gang open laten staan en Bodie had nu de bolussen te pakken. Onze slimme hond regelt dus gewoon zijn eigen feestmaaltje, maar gelukkig heeft hij nog genoeg voor ons overgelaten.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Officieel is het nog herfst, maar het lijkt wel winter en dat is toch echt niet mijn favoriete seizoen. Maar er zijn natuurlijk altijd mensen (en dieren) die wel genieten van de sneeuw. Onze bejaarde Bodie voelt zich weer even helemaal jong en rent en huppelt het hele park door. En ook Danique en Daphne genieten van het koude, witte winterlandschap. Ze hebben zelfs een vuilniszak gevuld met sneeuw, zo hebben ze altijd nog wat op voorraad om mee te spelen.
Zaterdag hebben we de sneeuwstorm getrotseerd om naar een crematie in Middelburg te gaan. Toen we weer heelhuids terug in Dongen waren, zijn we op de kerstafdeling bij Hornbach op zoek gegaan naar wat laatste hebbedingetjes. Ik wilde ook nog een soort van piekje om onze sfeervolle boompjes compleet te maken, maar we waren er al heel snel uitgekeken. Gelukkig stond er een oliebollenkraam buiten, dus onze teleurstelling was maar van korte duur.
Tony was vandaag druk met het afronden van een zakelijk probleempje waar hij eigenlijk het hele weekend mee bezig is geweest. Ik heb het dus ook lekker rustig aan gedaan. Wel een paar wasjes gedraaid en een aantal bedden verschoond, maar verder heerlijk met een boekje in de bank gezeten.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij, Huis enzo
Vandaag zaten Rowie en Daphne naar de film ‘Beethoven’ te kijken. Een film waarin een Sint ‘papa’ Bernard de hoofdrol speelt, samen met Sint ‘mama’ Bernard en hun vier kinderen. Dat was grappig, want afgelopen week had ik het er met Tony nog over gehad dat ik het zo leuk zou vinden om op een boerderijtje te wonen. Ik fantaseer dan dat we een papa en mama hond hebben. Mama hond is, na een wilde nacht met papa hond, zwanger en alle puppy’s die daarna geboren worden blijven bij ons op de boerderij wonen. Volgens de kinderen zouden dat er trouwens wel vijf moeten zijn, zodat ze allemaal een eigen puppy hebben. En daarna leeft het hondengezinnetje, samen met ons, nog lang en gelukkig. Wat zou dat ontzettend leuk zijn, een beetje dromen mag altijd toch?!
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Bodie wordt vandaag 11 jaar en dat lijkt misschien nog best jong, maar volgens een berekening op internet zou dat betekenen dat hij in mensenjaren 82 zou zijn. Het grappige is dat Sloeber dit jaar al 14 jaar wordt, maar volgens diezelfde berekening zou zij dan pas 72 zijn. Dat komt waarschijnlijk niet alleen omdat ze een stuk kleiner is, maar ook omdat ze van het vrouwelijk geslacht is. Die gaan nu eenmaal wat langer mee en verslijten niet zo snel.
Voor zijn leeftijd ziet Bodie er dus eigenlijk nog hartstikke goed uit. Hij is inmiddels een beetje grijs bij de slapen, maar dat maakt hem alleen maar extra charmant.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Toen we een paar maanden geleden onze trouwdag vierden, kregen we van Piet, Inge en Bregje een dinerbon cadeau. Ik had eens in het bijgeleverde boekje gekeken voor een leuke eettent en zag het Pannekoeckershuys erbij staan. Thuis pannekoeken bakken op een keramische kookplaat valt niet mee, dus die hebben we al bijna drie jaar niet meer gegeten. Voor dit weekend had ik dus een reservering gemaakt in Den Hout. Rowie moest eerst gaan volleyballen, dus ik ben met Nick, Danny, Danique en Daphne alvast die kant opgereden. Tony zou vanuit Waalwijk ook naar Den Hout komen.
Niks te merken van een kredietcrisis trouwens bij het Pannekoeckershuys, het zat er helemaal vol. Nadat we allemaal heerlijk hadden gegeten, zijn we met onze volle buiken nog even de speeltuin in gegaan. Toen Daphne na een superstunt op de natte glijbaan bijna met haar hoofd tegen een paaltje belandde, was het gedaan met de pret en besloten we terug naar huis te rijden. Ik wilde het liefst in de Honda, dus Tony ging in de Renault. Toen we bij het stoplicht in Oosterhout aankwamen besloot ik naast hem te gaan staan om eens te kijken wie van ons twee het eerste thuis kon zijn. Vol gas dus toen het stoplicht op groen sprong. Ik had natuurlijk gelijk een kleine voorsprong omdat ik niet hoef te schakelen en zo gebeurde het ook dat ik met een neuslengte voorsprong de ‘race’ won. Tony kwam later met allerlei onderbouwde argumenten, maar feit blijft wel dat ik als eerste over de ‘finish’ kwam. De rest van de avond moest ik echt mijn best doen om die brede grijns weer van mijn gezicht te krijgen.
Vandaag zijn we even met de kinderen en de honden naar de Drunense Duinen gegaan. De jongens wilden eigenlijk niet mee, maar toen ze hoorden dat er een ritje achterop de motor aan verbonden was, konden we ze toch redelijk makkelijk overhalen. Eenmaal daar aangekomen kwamen we er al snel achter dat Bodie niet meer de jongste is. Vroeger rende hij vele kilometers heen en terug, maar vandaag ging hij niet echt ver bij ons vandaan en hij liep een beetje moeilijk. Na een klein stukje wandelen besloten we hem even wat rust te gunnen, maar toen hij daar lag uit te hijgen viel hij alle voorbijgaande honden aan die even bij hem kwamen snuffelen. We hebben hem toen maar aan de riem gedaan en zijn weer met hem teruggewandeld. En daar waar hij vroeger altijd enthousiast in de auto sprong, kon hij er vandaag niet eens meer in komen. Tony moest hem erin tillen!! Vanaf nu mag Bodie dus lekker rustig, achter in de tuin, van zijn oude dag gaan genieten.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Gisteravond hebben we samen naar Marley & Me gekeken. Dat is een film over een hond die je ziet opgroeien van pup tot volwassen hond. Na jaren wordt Marley ziek en moeten ze hem in laten slapen. Je ziet het zielige beest dan op tafel liggen en zijn baasje vertelt hem nog dat hij altijd een lieve hond is geweest. Dat was voor mij dus het moment om naar de keuken te lopen en iets lekkers uit de kast te pakken. Ik heb dus niet meer gezien dat ze hem een spuitje hebben gegeven en daarna nog hebben begraven.
Het doet me namelijk denken aan mijn eigen hond die inmiddels ook al niet meer de jongste is. Ik moet er nog helemaal niet aan denken dat hij er niet meer zal zijn. Het is namelijk een hele bijzondere en lieve hond. Als hij gaat zwemmen in het kanaal, springt hij niet gewoon in het water maar maakt hij een bommetje. Als er een politie- of brandweerauto voorbij komt met sirene, gaat hij zitten en doet de sirene na. Bovendien kan hij echt lachen als hij blij is.
Dus Bodie, ik vind het niet erg dat ik vaak moet stofzuigen omdat je zoveel haren laat vallen. Ik vind het ook niet erg dat je graag op je buik in een grote modderplas gaat liggen als we met je naar de bossen gaan. Ik vind het helemaal niet erg dat je een beetje anders ruikt als ik je heb uitgelaten in de regen. En ik weet zeker dat Sloeber het ook niet zo erg vindt als je haar lekkere diner weer eens opgegeten hebt.
Blijf gewoon nog maar heel erg lang in de buurt, want ik wil je echt nog lang niet missen ….
Patriesja Algemeen, Beestjes
En gisteren was het dan zover, de dertig dagen waren eindelijk voorbij. Danique heeft het er de afgelopen tijd maar druk mee gehad. Ze moest natuurlijk haar slaapkamer steeds netjes opruimen en ondertussen ook nog tijd vrijmaken om op Marktplaats op zoek te gaan naar een paar Russische dwerghamsters. Uiteindelijk vond ze twee hamstervrouwtjes die op zeven augustus in ‘s-Hertogenbosch waren geboren. De planning was dat we die gisteravond op zouden gaan halen. Deze week las Danique echter op internet het volgende bericht: 
