Peugeot terug en weg
Nou, dan gaan we bij deze maar afscheid nemen van de 307. Hoe gek kan het gaan. Dinsdag laat in de middag kon ik de Peugeot weer gaan halen. Blij dat hij klaar was maar toch ook een beetje jammer dat dat het afscheid van de Lancia betekende. Vanmorgen dus weer in de Peugeot naar het werk. Maar dat werk, dat duurde nog wel even. Van de A27 naar de A2 is het altijd een beetje dringen en ik zorg dus meestal dat ik op tijd rechts zit. Minder sociale mensen rijden tot het eind door om hem er dan tussen te persen.
Maar dan moeten ze niet de pech hebben dat ik daar zit, want verdrijvingvlak is verdrijvingvlak. Een dikke bestelbus met open bak duwde toch door, maar daar zat ik en dat gaat dan niet. Hij duwde me bijna rechts de vangrail in, ik moest echt remmen en tegensturen. Wat een gek!!!! Blijkt ook nog dat de spatborden voor van plastic zijn bij zo’n Peugeot, dus die hing aan de bus. En het mooiste, hij had nog een grote bek ook. Nu ben ik al niet zo bang uitgevallen, maar de man die achter me reed nog minder. Die had meneer de bouwvakker erg snel een stuk rustiger. Niet uit fatsoen maar omdat die getuige behoorlijk veel groter was en daarnaast nogal wat goud om had. Geluk bij een ongeluk dus. De getuige is gebleven tot de politie er was, en heeft zijn verhaal gedaan. De politie zegt dat de bus fout zit. Ik heb natuurlijk ook verteld dat ik helemaal niet verwachtte dat hij naar rechts zou komen, ondanks dat de bouwvakker verklaarde dat ik expres geen ruimte gaf.
Maar goed, geluk bij een ongeluk. Nu rijd ik dus een tijdje in een nieuwe Focus. Ook een leuke auto met alles erop en eraan. Geen Lancia, maar wel een fijne auto. Nu maar hopen dat de Honda er snel is en dat de leasemaatschappij de Peugeot niet meer laat repareren.
