TonPat en de rest

Gisteren is Tony weer een jaartje ouder geworden. In de vroege ochtend stonden drie zingende meiden aan ons bed ‘Lang zal hij leven’ te zingen en ze hadden voor de jarige job ook een ontbijtje op bed geregeld. Toen we beneden kwamen bleek dat ze ook daar goed bezig waren geweest. De slingers lagen op de grond (plakband van tegenwoordig is ook niet meer wat het geweest is) en ze hadden ballonnetjes opgeblazen. Grappig detail, op dit moment is Tony net zoveel jaar verwijderd van de ‘angstaanjagende 50′ als ik van de ‘acceptabele 40′.

Het is inmiddels traditie geworden om Tony’s verjaardag te vieren tijdens een gezellige paasbrunch. Vorig jaar was het warm en zonnig en hebben we heerlijk buiten gegeten, dit jaar vonden we het met amper 10 graden toch iets te fris daarvoor. Al met al hebben we vooral veel gegeten en hebben we ook voor de komende weken nog voldoende in huis om uitgebreid te kunnen ontbijten.

Patriesja Gewoon wij

We zijn dit weekend behoorlijk sociaal bezig geweest. Toevallig hadden mijn vader en moeder vorige week nog tegen elkaar gezegd dat ze ons nooit meer zagen en warempel wie stonden daar zaterdagmiddag voor de deur? Juist, de langverwachte dochter met haar echtgenoot. Piet was druk aan het klussen en ik heb gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om de zojuist geinstalleerde toilet uit te proberen. Met het oog op de toekomst hadden ze alvast een verhoogde versie uitgekozen waardoor ik amper met mijn voetjes bij de grond kon, maar verder zat hij best lekker.

Zaterdagavond waren we uitgenodigd voor een 25-jarig huwelijksfeestje. En hoewel we er erg tegenop zagen omdat we daar verder geen bekende mensen tegen zouden komen, zijn we uiteindelijk toch gegaan. En natuurlijk valt het dan best wel mee. Na een paar uurtjes zijn we weer met een goed gevoel naar huis gegaan. We did it!

En omdat we nu toch goed bezig waren, zijn we vanmiddag nog even bij Johnnie en Monique op de koffie geweest. De meiden wilden gaan zwemmen, dus wij hoefden niet lang na te denken hoe we daar naar toe zouden gaan. Een prachtige zonnige lentedag, dus de motor werd van stal gehaald. We hebben daar heerlijk in het zonnetje gezeten en ik heb ondertussen Monique een beetje uitgelegd hoe ze de calorie app moet gebruiken. Ik ben benieuwd of het haar gaat lukken. Voor mij werkt het in ieder geval supergoed, 5 kilo kwijt in 3 weken!!

Patriesja Gewoon wij

Al een hele tijd loop ik nu met een pijnlijke enkel en Tony vroeg vorige week dinsdag of hij hem eens mocht zien. En ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf ook wel een beetje van schrok, hij was namelijk behoorlijk dik. Ik heb dus woensdag gelijk naar de huisarts gebeld met de vraag of ik een keertje langs mocht komen. Donderdagmiddag had ik me bijna nog bedacht en wilde de afspraak nog afzeggen, maar uiteindelijk zat ik dus vrijdagochtend met klotsende oksels in de wachtkamer. Het valt namelijk voor iemand met een ‘tenencomplex’ echt niet mee om de sokken uit te trekken. Maar waar ik had verwacht dat hij me weer naar huis zou sturen met het advies om het vooral rustig aan te doen en mijn voet zoveel mogelijk omhoog te leggen, zei hij me doodleuk dat er een spiertje gescheurd was en werd ik gelijk ingetaped. Over tien dagen mag ik het zelf losknippen en bekijken of het beter gaat. Zoniet dan mag ik weer mijn tenen blootgeven en wordt mijn enkel nog een keer ingetaped, en nog een keer, en nog een keer …

Patriesja Gewoon wij

Brooddieet, Sonja Bakker, yoghurtdieet, ik probeer van alles maar afvallen wil helaas niet echt lukken. Het besef is gekomen dat ik het met lijnen alleen niet ga redden, maar dat ik ook actief bezig zal moeten zijn. Een paar maanden geleden hebben we een Wii aangeschaft met daarbij een Wii Fit Plus pakket inclusief Balance Board. Erg leuk om te doen en ik was met plezier iedere dag een half uurtje bezig. Op een dag ging het zo goed dat ik in mijn enthousiasme dacht dat ik wel 20 minuten kon joggen. Halverwege gebeurde er iets in mijn enkel waardoor ik eigenlijk niet meer verder kon, maar ik wilde natuurlijk niet opgeven en heb de resterende tijd strompelend afgemaakt. Niet zo heel slim blijkt nu, een paar weken later. Nog steeds kan ik niet goed lopen en volgens mijn moeder heb ik mijn achillespees overbelast. En het is niet dat ik mijn moeder niet geloof, maar ik begin af en toe te denken dat een bezoekje aan de dokter noodzakelijk is, want het ongemak begint nu wel heel erg lang te duren. Het enige wat me nog tegenhoudt is de gedachte dat ik dan mijn tenen bloot moet geven, ik heb namelijk al vanaf mijn jeugd een ‘tenentrauma’ (mijn moeder begrijpt vast precies wat ik bedoel). Ondertussen gaat mijn gewichtsobsessie gewoon door, Tony heeft nu een app op mijn telefoon geïnstalleerd die alle calorieën optelt die ik zo op een dag tot me neem. En wacht ik vol ongeduld af tot mijn enkel het weer doet zodat ik ook een beetje kan gaan sporten ….

Patriesja Gewoon wij

Danique heeft in december de Kantonwijk van Danny overgenomen en dat was natuurlijk precies op het juiste moment. In de laatste week van het jaar mag je namelijk bij iedereen aanbellen om ze fijne feestdagen te wensen. Met een beetje geluk doen ze dan de deur open en geven ze je een kleine fooi. Veel kleine fooitjes maken een grote fooi en al snel kwam Danique op het idee om daar een Wii van te gaan kopen.  Wij (lees Daphne en ik) vonden dat een goed idee en wilden daar graag een bijdrage aan leveren. Nog diezelfde week zijn we naar de Mediamarkt gereden om er eentje te bemachtigen. De laatste dagen van de kerstvakantie hebben we ons dus niet verveeld, we hebben gezongen, gevlogen, gebowld, gegolfd, gebasketbald en natuurlijk hebben we Mario Kart uitgeprobeerd (met dank aan Rowie). Gelukkig zijn er tot nu toe nog geen ernstige ongelukken gebeurd. Behalve dan dat er een beschuit met jam door de kamer is gevlogen die tegen onze smetteloze witte muur belandde. Ik mag dus wel zeggen, goede aankoop. Misschien ga ik binnenkort zelfs nog zo’n Wii Fit Plus pakketje aanschaffen, iets met goede voornemens of zo

Patriesja Gewoon wij

We hebben een maand of twee geleden onze zomervakantie maar weer eens geboekt. Als wij dat namelijk niet vóór december doen is er zeer beperkt of geen keuze meer voor mensen met een ietwat groter gezin dan gemiddeld. Gelukkig hebben wij zo onze, overigens betrouwbare, bronnen in de vakantiebranche, namelijk zotte Toos en malle Pietje. En die vertelde ons voordat het boek uitkwam van een nieuwe tent, de ‘Grand Lodge’ in Frankrijk. Een grote luxe tent voor maar liefst acht personen op een camping aan het strand!

Patriesja hoefde eigenlijk al bijna niet meer op de site te kijken. Ze riep al boeken, boeken, BOEKEN…. snel, voordat ik de site had geopend! En inderdaad, nadat we de camping hadden bekeken wisten we het wel, onze plannen worden herzien. Niet de voorgenomen bestemming Saint Tropez gaat het worden, het wordt Serignan Plage. De Grand Lodge is ruim 50² mtr. en dat is aanzienlijk groter dan de 35² mtr. van onze caravan vorig jaar.

Helaas was er nergens meer informatie te vinden. De tenten waren nog in de maak, 2012 wordt het eerste jaar waarin ze deze gaan aanbieden. Maar vandaag stonden daar om 17:45 uur ineens zotte Toos en Malle Pietje voor de deur en als een goed gastheer heb ik ze maar even binnen gelaten. Goede keuze zo bleek achteraf want ze hadden informatie en foto’s van de door ons geboekte Grand Lodge. Ze waren erg enthousiast. Mooie grote tent, mooi interieur met een ‘vaste’ keuken, dubbeldeurs koelkast, een natte cel met douche en toilet, mooie zit- en lig-stoelen op het terras en als klapper op de vuurpijl: een grote gas-barbeque inbegrepen. Het mag dan een tent heten maar verder is het gewoon een bungalow. In de ouderslaapkamer een groot bed met vaste kast, in de twee andere slaapkamers ieder een enkel en een stapelbed. Jongens jongens wat een pret.

Om jullie alvast een beetje mee te laten genieten: hier de tent vanaf de achterzijde, hier de keuken met een ontbijttafel en hier onze barbeque waar we nog weleens veel plezier aan zouden kunnen beleven! Nu in koor: Vive la France, Vive la vie…..

Tony Gewoon wij

Ik ben zoooo blij. Al jaren roep ik in het rond dat ik zo graag eens naar een concert van Guus Meeuwis zou willen en niemand die daar dan op reageert. Maar nu gaat het dan echt gebeuren. Ik heb zojuist 4 kaartjes gekocht voor het concert op vrijdag 15 juni, GROOTS MET EEN ZACHTE G!! En voor het geval mijn mailtje per ongeluk in de prullenbak beland, de eTickets worden nu gelijk uitgeprint en op een veilige plaats bewaard.

Laten we proosten
Op het leven
Laat het leven je omarmen
Sla je armen om de liefste
Want de liefste, dat ben jij

Patriesja Gewoon wij

Sinds een paar jaar hebben we de ‘Donders traditie’ in ere hersteld. We trekken in november lootjes en hebben zo een aantal weken de tijd om voor elkaar wat kleine cadeautjes te kopen die we tijdens de kerstdagen aan elkaar kunnen geven. Vorig jaar zijn ook Piet en Toos aan ons groepje toegevoegd. Het was tot nu toe altijd vrijblijvend om er een surprise bij te maken, maar deze keer hadden we afgesproken dat iedereen iets in elkaar zou knutselen. Met onze wagen volgeladen met een hoop creativiteit vertrokken we dus dinsdagavond naar Piet en Toos.

Nadat we eerst met z’n allen gegeten hadden kon de pret beginnen. Daphne kon niet meer wachten, dus zij mocht als eerste haar surprise, een pak pannenkoekenmix, aan Piet geven, Piet gaf een auto aan Tony, Tony een Wii aan Danique, Danique een kunstwerk aan Danny en Danny het Habbohotel aan Daphne.

Dat was een mooi moment om wat lekkers te nuttigen. Piet en Toos hadden hun best gedaan, we werden getrakteerd op heerlijk ijs,  vruchten en warme kersen met slagroom! Nadat iedereen zijn natje en droogje weer achter de kiezen had konden we verder. Gaan we weer:

Bregje had een nagellakpotje gemaakt voor Rowie, Rowie een H&M shoppingbag voor mij en ik een mobieltje voor Bregje. Nick had heel erg zijn best gedaan voor Toos, een heus pakketje van Bol.com. Toos een snoep kunstwerk voor Joke, Joke een laptop voor Nick en toen bleven Piet en Inge over. Die hadden dus iets voor elkaar geknutseld, Piet maakte een skipiste voor Inge, en Inge een stanleymes voor Piet.

En zo waren alle surprises en cadeautjes vergeven, tenminste, zo leek het. Er kwam namelijk nog een verrasing voor Rowie. Joke en Inge waren de afgelopen twee jaar Rowie ‘vergeten’ en zo kwam ze twee keer zonder cadeautjes te zitten. Dat was eigenlijk al goed gemaakt, maar het zat ze toch nog niet helemaal lekker. En om er nu voor eens en voor altijd vanaf te zijn hadden de kerstvrouwen een liedje ingestudeerd, speciaal voor Rowie. Na afloop wilden mijn bonusdochter en ik ook nog even kijken hoe dat voelde en zo kwam ons heel gezellige avondje ten einde. Piet en Toos, tot volgend jaar!

Patriesja Gewoon wij, Kids

Het heerlijk avondje is gekomen, maar niet voor ons. Wij hebben afgelopen zaterdag al een soort van Sinterklaasavondje gevierd. Eerst hebben we met z’n allen zitten gourmetten en daarna moesten we snel verkleden om naar Merlijn in Oosterhout te gaan. Ik had daar een tijdje geleden twee banen gereserveerd om met Piet, Inge en Bregje gezellig een uurtje te gaan bowlen. Daar aangekomen moesten we in twee groepen gaan verdelen en het leek me wel verstandig om me aan te sluiten bij het meidengroepje onder 44 jaar, daar schatte ik mijn winkans het hoogste in. Na een balletje en een drankje zijn we, met de zwarte auto, weer terug naar ons nog stinkende huisje gereden. Tony had voor de meiden nog een paar rebussen in elkaar geknutseld om het toch nog een beetje spannend te maken, heel veel cadeautjes hoefden ze namelijk niet uit te pakken. Het was al nacht toen SamsungRowie, LGDanique en SonyDaphne uiteindelijk dolblij naar bed gingen.

Deze week kunnen de kerstversierseltjes van zolder gehaald worden en gaan we het jaar hopelijk een beetje goed afsluiten, zonder mijn favoriete witte auto weliswaar

Patriesja Gewoon wij

Deze week kreeg ik een telefoontje van mijn zus. Ze wilde weten of het allemaal wel goed met ons gaat omdat TonPat al een tijdje plat ligt. Het is inderdaad een hele tijd geleden, dus laat ik eerst maar eens beginnen met een korte banen-update. Tony heeft een carriere switch gemaakt en klust op het moment behoorlijk in het rond en dat gaat hem nog goed af ook. Ik ben een dagje extra gaan werken en dat bevalt me eigenlijk best, behalve dan dat ik nu minder tijd over heb voor mijn allergrootste hobby . Danny heeft vanaf zijn 15e verjaardag een krantenwijk en moet dus ZES dagen per week heel vroeg opstaan om De Stem te bezorgen, zijn ‘Kantonwijk’ gaat hij volgende maand aan Danique overdragen. Een hoop veranderingen op werkgebied dus!

Zo zus, je weet nu in ieder geval dat het goed met ons gaat. Binnenkort zet ik een avondje Wordfeud uit en ga de tijd nemen voor een uitgebreide update.

Patriesja Gewoon wij