Vorige week kreeg Danny een goed bericht. Vanaf 16 juni hoeft hij zijn buitenboord beugel alleen nog ‘s nachts te dragen. Wat een goed nieuws!! Ik kan me voorstellen dat hij daar heel blij mee is, maar ik denk dat ik daar nog veel gelukkiger van ga worden. Dan hoef ik niet meer dag in dag uit tegen hem aan te zeuren: ‘Danny, waar is je beugel?’ ‘Danny, doe je beugel eens in!’ ‘Danny, je beugel moet in het vierde gaatje.’
Maar het verhaaltje stopt hier niet, want vandaag mocht Danique haar beugel op gaan halen. En wat een geluk, ook zij heeft een buitenboord beugel gekregen. Dat betekent dus dat ik weer van voor af aan kan beginnen. Maar voorlopig doet ze het hartstikke goed! Ik hoop dat ze het een beetje vol kan houden.
Patriesja Gewoon wij
Bodie wordt vandaag 11 jaar en dat lijkt misschien nog best jong, maar volgens een berekening op internet zou dat betekenen dat hij in mensenjaren 82 zou zijn. Het grappige is dat Sloeber dit jaar al 14 jaar wordt, maar volgens diezelfde berekening zou zij dan pas 72 zijn. Dat komt waarschijnlijk niet alleen omdat ze een stuk kleiner is, maar ook omdat ze van het vrouwelijk geslacht is. Die gaan nu eenmaal wat langer mee en verslijten niet zo snel.
Voor zijn leeftijd ziet Bodie er dus eigenlijk nog hartstikke goed uit. Hij is inmiddels een beetje grijs bij de slapen, maar dat maakt hem alleen maar extra charmant.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Best wel jammer, maar morgen moet ik weer aan het werk. Ik heb niet echt kunnen genieten van een warme zonnige vakantie, maar het is toch altijd lekker om gewoon thuis te zijn. Beetje uitslapen ‘s morgens en geen gehaast om de kinderen op tijd naar school te krijgen en weer op te halen.
Vandaag wilden Danique en Daphne graag gaan kamperen, dus hebben we het tentje van zolder gehaald. Het was gelukkig nogal eenvoudig om het op te zetten, dus binnen een kwartiertje konden ze het tentje betreden.
Ze vertrokken in pyjama (??) om het beddegoed te installeren. De liefste knuffeltjes mochten mee op vakantie en ook de nieuwste roddelblaadjes werden ingepakt. Ik heb ze allebei nog een lunchpakketje meegegeven, want van kamperen word je natuurlijk hartstikke hongerig. Ze hebben heel de middag een reuzelol gehad en wilden supergraag een nachtje in het tentje blijven slapen. Maar later op de avond kwamen ze tot de ontdekking dat het daar waarschijnlijk nog een beetje te koud voor was. Ze hebben dus het tentje weer afgebroken en liggen nu te slapen in een zacht warm bedje.
Patriesja Gewoon wij
Gisteren wilden we eigenlijk eens een kijkje gaan nemen in kamp Vught. Van Joke hoorden we toen dat daar buiten ook van alles te zien is, dus toen we zondagochtend eens buiten keken, besloten we dat bezoekje nog maar even uit te stellen. En toen moesten we dus iets anders gaan bedenken, want we hadden geen zin om de hele dag binnen te blijven zitten. Maar dat valt in ons geval niet altijd mee, want dat moet dan iets zijn wat zowel een 15-jarige puber als een 9-jarige ukkepuk leuk vindt. We kwamen er dus niet helemaal uit en de enige optie die overbleef was een kopje koffie gaan drinken in het landelijk gelegen Dussen. Even bijkletsen met mijn zwager en schoonzus en dat was natuurlijk weer hartstikke gezellig. 
Vanmiddag kwamen de vriendinnetjes van Danique en Daphne en die blijven vannacht gezellig bij ons slapen. Maar hoe hou je ze dan een beetje bezig op alweer zo’n regenachtige vakantiedag? Naar de Euroscoop dan maar, waar we vanaf de bovenste rij naar Nanny McPhee hebben gekeken. Van de popcorn waren de kinderbuikjes nog niet helemaal gevuld, dus op de terugweg zijn we maar gestopt bij de McDonald’s. Geen grote mannenburger voor mij deze keer, want afgelopen weekend heb ik na lange tijd weer eens op de weegschaal gestaan en dat was niet al te best!!!
Patriesja Gewoon wij
Omdat het weekend gisteren zo mooi begon, begon het in mijn buik ook weer een beetje te kriebelen. Wat een prachtige dag om zomerbloemetjes te gaan kopen. Al in de ochtend zijn we naar kwekerij Van Dongen gereden en we vertrokken een uurtje later met een auto vol welriekende bloemekes. Tony ging ‘s middags met zijn motornavigatie aan de gang, dus ik kon ongestoord al mijn nieuwe aanwinsten in het zwarte zand gaan zetten. We hebben zelfs een bloembakje met geraniums voor het zolderraam staan. Als we nu wakker worden en we doen het rolgordijntje open, denken we heel even dat we in Oostenrijk zijn. En met al die mooie bloemetjes weer in de tuin, hebben we gelijk onze naaktslakken terug. We hebben er gisteravond weer een stuk of VIJFTIEN gevangen. Wij maar denken dat we ze vorig jaar allemaal uitgeroeid hadden, maar de overgebleven kinderslakjes hebben zich gewoon verdekt opgesteld om dit jaar direct toe te kunnen slaan zodra de nieuwe plantjes er zouden zijn.
Danique en Daphne mochten een nachtje gaan logeren bij ‘oma Joke’, dus nadat ik Daphne van een kinderfeestje opgehaald had, hebben we ze op de fiets naar de Mispelgaarde gebracht. De meiden mochten ook de hele zondag nog blijven, dus wij hebben heerlijk genoten van een dagje op de motor. We zijn even op en neer naar de Ardennen geweest. Lekker door de bergen gereden en natuurlijk een terrasje meegepikt onderweg. We waren een beetje later thuis dan we gedacht hadden (sorry), maar we hebben een super plezante dag gehad.
Patriesja Auto / Motor, Gewoon wij
Wat hebben we heerlijk genoten dit weekend!! Gisteren heeft Tony in het warme lentezonnetje vakkundig aan zijn motor zitten sleutelen. Hij heeft de remmen helemaal nagekeken en tevens de remvloeistof vervangen. Ik heb ondertussen gewoon wat binnen en buiten lopen rommelen en ook nog wat tijd doorgebracht op mijn zonnebed. Danny had met een vriendje afgesproken, Rowie, Danique en Daphne zijn naar het zwembad geweest en die arme Nick moest de hele dag hard werken.
Vandaag wilden we eigenlijk een dagje naar het strand, maar omdat Daphne nog moest handballen vanmorgen, was het daar een beetje te laat voor. Vandaar dat we besloten om een stukje te gaan fietsen. We namen koekjes en een paar flessen drinken mee voor onderweg en trapten af. Via een kleine omweg zijn we eerst naar De Smulsluis gefietst en daar hebben we een lekker ijsje gegeten. Toen we daarna verder wilden, besloten Nick en Danny dat ze het wel genoeg vonden en zijn naar huis gegaan. Wij zijn met de meisjes nog een stukje verder getrapt en toen zagen we plots aan onze rechterkant Het Pannekoeckershuys in Den Hout. Daar hebben Tony en ik op het drukke terras een grote cappuccino genomen en de meisjes hebben even in de speeltuin gespeeld. Na een tijdje zijn we weer op de fiets gestapt om aan de terugreis te beginnen. Onderweg zijn we nog een keertje gestopt en hebben we nog wat gedronken in het groene gras langs het kanaal.
Toen we weer thuis waren ging Nick even een rondje lopen met Bodie. Even later kwam hij terug met twee van die lieve blonde hondjes. Hij was in het park de eenzame viervoeter tegengekomen en die besloot met Nick en Bodie mee naar huis te lopen. We hebben hem wat te drinken aangeboden, maar hij kon natuurlijk niet lang blijven. We zaten net op internet te zoeken waar we een vermiste hond moesten opgeven, toen Rowie in de halsband een telefoonnummer zag staan. Tony heeft gelijk de eigenaar van de hond gebeld, die natuurlijk dolgelukkig was dat wij ‘Sem’ hadden gevonden. De kinderen waren allemaal wel een beetje teleurgesteld dat hij weer weg moest, want ze hadden hem veel liever zelf gehouden.
Patriesja Gewoon wij
We hadden er al lang naar uitgekeken en eindelijk was het weekendje daar. Het weer zou goed worden en ik ben geen manager van dienst deze week, wat een luxe! Het was tevens onze eerste rit met de Garmin Zumo 550. We wilden die al langer maar echt goedkoop zijn ze niet. In het paasweekend hebben we de knoop doorgehakt en hem besteld. Heel mooi kwam hij op vrijdag aan zodat we hem zaterdag direct konden proberen. Op vrijdagavond hebben we nog een route uitgekozen, de nieuwe waterlinie route, en overgezet op de Garmin.
Na wat te hebben uitgeslapen zijn we om ong. 11:30 uur op de motor gestapt. Ik gaf in de Garmin aan welke route ik wilde rijden en hij vroeg me vriendelijk om me naar het startpunt te dirigeren. Nou, aardig, doe maar zei ik terug. En zo gingen we op pad. Feilloos bracht hij ons naar ‘Fort aan de Drecht‘ te Uithoorn. Precies toen we daar aankwamen vertelde onze Zumo ons dat we aangekomen waren op de route en of we die nu misschien wilden gaan rijden. Nou graag, show us the way! En zo gingen we echt op pad dus.
Ondanks het zonnetje was het toch niet echt warm, onderweg zagen we 10 graden op een lichtbord. Recht achter de kuip is dat geen probleem maar Bella had het soms toch nog wel wat fris. We zijn een paar keer gestopt en in het windje aan de Vinkeveense plassen was het wel lekker maar niet echt weer om je jas uit te trekken. De lunch hebben we genoten op het terras van “Het wapen van Bunnik“. Lekker zonnig en met de jas aan best wel lekker eigenlijk. Natuurlijk bestond onze lunch niet uit wat boterhammen maar uit heerlijk warm appelgebak met een toefje slagroom. We kunnen niet wachten op onze volgende rit!
Tony Auto / Motor, Gewoon wij
Tony is weer bijna jarig en om dat te vieren hebben we vandaag met z’n allen aan het paasontbijt gezeten. Is altijd weer gezellig, met zo veel mensen, eieren en broodjes aan tafel. Tussen de buien door hebben we zelfs nog even buiten eieren kunnen zoeken.
Vorig jaar had ik Tony voor zijn verjaardag een bezoekje aan de sauna cadeau gedaan, maar dat is er nooit meer van gekomen. Dus voor dit jaar wilde ik hem eens extra verrassen. Toen ik eindelijk iets origineels had bedacht, ben ik gelijk op internet gaan zoeken naar de mogelijkheden.
Toen bleek al snel dat mijn idee toch niet zo goed was als ik had gedacht. Dus ik moet hem dit jaar waarschijnlijk weer teleurstellen. Of zou ik hem ook blij kunnen maken met een doosje bonbons en een zwarte dameshorloge?
Patriesja Gewoon wij
Toen we een paar maanden geleden onze trouwdag vierden, kregen we van Piet, Inge en Bregje een dinerbon cadeau. Ik had eens in het bijgeleverde boekje gekeken voor een leuke eettent en zag het Pannekoeckershuys erbij staan. Thuis pannekoeken bakken op een keramische kookplaat valt niet mee, dus die hebben we al bijna drie jaar niet meer gegeten. Voor dit weekend had ik dus een reservering gemaakt in Den Hout. Rowie moest eerst gaan volleyballen, dus ik ben met Nick, Danny, Danique en Daphne alvast die kant opgereden. Tony zou vanuit Waalwijk ook naar Den Hout komen.
Niks te merken van een kredietcrisis trouwens bij het Pannekoeckershuys, het zat er helemaal vol. Nadat we allemaal heerlijk hadden gegeten, zijn we met onze volle buiken nog even de speeltuin in gegaan. Toen Daphne na een superstunt op de natte glijbaan bijna met haar hoofd tegen een paaltje belandde, was het gedaan met de pret en besloten we terug naar huis te rijden. Ik wilde het liefst in de Honda, dus Tony ging in de Renault. Toen we bij het stoplicht in Oosterhout aankwamen besloot ik naast hem te gaan staan om eens te kijken wie van ons twee het eerste thuis kon zijn. Vol gas dus toen het stoplicht op groen sprong. Ik had natuurlijk gelijk een kleine voorsprong omdat ik niet hoef te schakelen en zo gebeurde het ook dat ik met een neuslengte voorsprong de ‘race’ won. Tony kwam later met allerlei onderbouwde argumenten, maar feit blijft wel dat ik als eerste over de ‘finish’ kwam. De rest van de avond moest ik echt mijn best doen om die brede grijns weer van mijn gezicht te krijgen.
Vandaag zijn we even met de kinderen en de honden naar de Drunense Duinen gegaan. De jongens wilden eigenlijk niet mee, maar toen ze hoorden dat er een ritje achterop de motor aan verbonden was, konden we ze toch redelijk makkelijk overhalen. Eenmaal daar aangekomen kwamen we er al snel achter dat Bodie niet meer de jongste is. Vroeger rende hij vele kilometers heen en terug, maar vandaag ging hij niet echt ver bij ons vandaan en hij liep een beetje moeilijk. Na een klein stukje wandelen besloten we hem even wat rust te gunnen, maar toen hij daar lag uit te hijgen viel hij alle voorbijgaande honden aan die even bij hem kwamen snuffelen. We hebben hem toen maar aan de riem gedaan en zijn weer met hem teruggewandeld. En daar waar hij vroeger altijd enthousiast in de auto sprong, kon hij er vandaag niet eens meer in komen. Tony moest hem erin tillen!! Vanaf nu mag Bodie dus lekker rustig, achter in de tuin, van zijn oude dag gaan genieten.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
Vol verwachting reden Danique en ik vanmorgen naar de orthodontist in Oosterhout. Voor mijn dochter is het nu allemaal begonnen, er zijn foto’s gemaakt en ze hebben van haar gebit al een gipsafdruk gemaakt. Hij kon wel aan haar tanden zien dat ze vanaf haar geboorte een duimelotje is. Maar met die beugel die eraan zit te komen zal ze die gewoonte wel snel afleren.
Voor mij eindigde het beugelavontuur al snel. Mijn tandvlees is al aan het krimpen, dus als ik een beugel zou krijgen zou die al mijn tanden los trekken. Volgens de orthodontist moet mijn tandarts nu dus een andere oplossing gaan bedenken. Ik hoop niet dat hij hier een kunstgebit mee bedoelde!!
Maar ik was weer snel van mijn teleurstelling bekomen. Ik moest vanmiddag Danique en Daphne op gaan halen bij de knutselmiddag in ‘De Poort’. Het was heerlijk weer dus ik besloot de fiets te pakken, ook al was dat niet echt handig met een kort strak rokje. Op het fietspad kwam een man me tegemoet die me aankeek en me goedkeurend toefloot. Wahahaha, ik viel bijna van mijn fiets van het lachen. Ik heb dus schijnbaar helemaal geen beugel nodig ……..
Patriesja Gewoon wij
Vorige week kreeg Danny een goed bericht. Vanaf 16 juni hoeft hij zijn buitenboord beugel alleen nog ‘s nachts te dragen. Wat een goed nieuws!! Ik kan me voorstellen dat hij daar heel blij mee is, maar ik denk dat ik daar nog veel gelukkiger van ga worden. Dan hoef ik niet meer dag in dag uit tegen hem aan te zeuren: ‘Danny, waar is je beugel?’ ‘Danny, doe je beugel eens in!’ ‘Danny, je beugel moet in het vierde gaatje.’
