Na een jaar is het misschien weer eens tijd voor een update. Patriesja is niet meer zo’n fanatieke blogster als dat ze ooit is geweest. Ze is nog wel aktief online, maar dan meer met foto’s. Op haar Instagram kun je volgen dat Bikkel al een flinke kerel aan het worden is.
Het is zover, de laatste van de familie heeft de kleuterschool verlaten. Stoere Bikkel heeft gisteren zijn examen met goed gevolg afgelegd. En, hoe grappig, met precies dezelfde punten als zijn neefje Dex. Die zit al een tijdje op de grote school en dat mag Bikkel nu dus ook gaan doen. Vanaf dinsdag gaat Bikkel verder met de vervolgcursus. Op die dag krijgt hij ook zijn diploma maar als bewijs hier alvast zijn cijferlijst.
In 2012 hadden we onze kinderen met Kerst een envelopje met inhoud gegeven, maar de meiden vonden dat eigenlijk niet zo heel leuk. We kwamen toen met het idee om in plaats daarvan dan eens een leuk uitstapje te maken en dat vonden ze een goed idee. Een paar weken geleden kregen we toevallig een mailtje van Travelbird met daarin een aanbieding voor een hotelkamer in Parijs en dat was tot onze verrassing helemaal niet zo heel erg duur. We hebben daarna via bookings.com een leuk hotelletje geboekt om de hoek bij de Sacre Coeur. Onze zonen hebben altijd een soort van geldtekort, dus die konden we gewoon weer gelukkig maken met een kerstvergoeding.
Maandag 23 december hadden Danique en Bregje afgesproken om samen kerstinkopen te gaan doen en toen Inge die avond Bregje weer op kwam halen en hoorde van onze plannen was ze ook gelijk enthousiast. Zeker toen ze hoorde dat er nog twee plaatsen in onze auto vrij waren. Diezelfde avond heeft ze nog een kamer geboekt in hetzelfde hotel. Lees meer…
Het zal de trouwe bezoekers niet zijn ontgaan, we hebben al heel lang niets meer gepost. Telkens wilden we wel maar kwamen er maar niet toe. Op beestengebied is er nogal wat veranderd in Huize Donders dus laat ik me daar maar op richten in dit stukje. Als eerste over Bodie, onze grote vriend die we moeten missen. Zelfs met alle veranderingen missen we hem nog haast iedere dag. Die lieve, begrijpende blik. Dat knuffelmomentje. De uitlaatmomentjes. Die laatste aai voordat we gingen slapen. Rust zacht trouwe, trouwe vriend!
Niet lang daarna hebben we (en dan vooral Danique) nog een keer afscheid moeten nemen, van Snoesje deze keer. Snoesje had ook al een respectabele leeftijd bereikt al maakt dat het afscheid natuurlijk niet makkelijker. Ze was de laatste tijd al wat langzamer omdat haar pootje afgekneld was geweest en daardoor het grootste gedeelte moest missen. Dapper liep en klom ze door maar het bleef een handicap al bleef ze verder wel gezond. Op de vroege morgen van 20 november vond Danique haar levenloos in haar kooitje, de ouderdom had haar tol geëist. Uit respect voor haar vriendinnetje wilde ze haar niet zomaar in de vuilnisbak gooien. Snoesje heeft dus een laatste rustplaats gevonden in de tuin, dan kan Danique er soms ook nog eens bij gaan zitten!
Gelukkig waren er ook leukere momenten de afgelopen tijd. Daar horen de aanwinsten Bikkel en Lexie zeker bij! Patriesja vond het maar erg stil in huis en ook haar dagelijkse wandelrondjes miste ze. Ook zat er ‘s morgens geen trouwe, kwispelende, vriend op haar te wachten als ze de trap afkwam. Hoewel ik best nog even kon wachten op een nieuwe vriend wilde Bella heel, heel graag een nieuw vriendje op vier poten. Mijn aanvankelijke bezwaren heb ik direct ingeslikt toen ik besefte dat ik nu met een héél verdrietig meisje het huis moest delen. Toen ik zei dat ze dan alvast maar eens rond moest gaan kijken op internet bleek dat ze Marktplaats al lang had geraadpleegd! En zo gingen we de volgende dag al met de drie meiden op stap, naar de Hurkse Hoeve. De ontzettend aardige man had nog 1 reu en 1 teefje. Het geluk was dat een van de mensen, die een reu wilden, boven uit het land kwamen en zodoende alleen hadden gereserveerd. Wij konden dus nog kiezen. Eigenlijk waren ze alletwee even schattig maar die op de foto is het dus geworden, onze Bikkel.
Verder zie je rechts nog een foto van een Kitten. Dat is weer een heel ander verhaal. Danique had het al eens eerder over en poesje gehad maar dat had Bella resoluut afgewezen met: “Dat kan helemaal niet, Bodie vreet hem op! Misschien ooit nog eens als we een jong hondje nemen”. Dat was toen schijnbaar niet tegen dovemansoren gezegd want dat kon ze zich nog erg goed herinneren. En dan is een klein zusje af en toe best handig want die riep dat haar vriendinnetje thuis nog 2 kittens had die weg mochten. Donderdag 3 oktober hebben we Bikkel opgehaald en vrijdag 4 oktober is Patriesja met Danique en Daphne naar de kitten gaan kijken. Daar bleef het niet bij trouwens want ze kwamen terug met de allermooiste van het stel. Een naam was er ook snel, onze laatste aanwinst gaat dus als Lexie door het leven.
Het heeft een hele tijd geduurd maar het moest er dan toch maar eens van komen, het verslag van onze vakantie 2013 in Frankrijk. Misschien leuk voor jullie om te lezen maar vooral ook omdat Patriesja dit blog graag als haar dagboek ziet. Het was een supervakantie en ik zou er heel veel over kunnen schrijven. Maar foto’s zeggen meer dan duizend woorden dus heb ik een fotopagina gemaakt met wat beschrijvingen bij de foto’s. Je vindt hem HIER…
We hebben er lang naar uit gekeken en daar was het dan eindelijk, ons motor-weekendje weg. SuperOma Joke had aangeboden om op te passen en ze mochten vrijdag al komen. Met de maandag van Pinksteren erbij zijn dat dus vier dagen, joepie! De weersvoorspellingen waren een beetje onduidelijk en zeker niet eenduidig. Gelukkig zou het op vrijdag tijdens de heenreis droog blijven en op zaterdag, onze eerste toerdag, ook.Dat droog blijven klopte wel als je alles tussen Eindhoven en Vianden niet meerekent. We reden tegen half twaalf weg en ondanks dat het niet heel erg warm was, was het wel droog.
Nu kan ik een heel verhaal gaan schrijven over onze heenreis maar dat zou erg, erg lang gaan worden. Dus in het kort, we kwamen om ong. vijf uur aan, precies even nat als dat we zwemmend zouden zijn gegaan. Patriesja had het daarnaast erg koud en kon niet stoppen met bibberen en klappertanden. Snel naar de hotelkamer van het erg mooie hotel om die kleding uit te trekken. Ze ging snel onder de (hete) douche staan maar kon niet echt warm worden. Ik ben de droge kleding uit de koffers gaan halen en na 45 minuten onder het hete water was ze weer een beetje bekomen. Alleraardigst ook dat het ineens helemaal droog was geworden 
We zijn in het restaurant van het hotel gaan eten en dat smaakte erg goed. Na een klein wandelingetje naar het centrum en langs de Our zijn we terug gegaan naar onze kamer. Verwarming aan, WiFi ingesteld en met de iPad’s onder de dekens. Wat een luxe! De volgende morgen eerst genoten van een echt ontzettend uitgebreid en lekker ontbijt en daarna snel de motor op. En dit is waar we voor kwamen, veel zon, temperaturen die snel omhoog liepen en een prachtige omgeving. Bij Piesport de berg weer af over een prachtige weg omdat ze daar een gezellig terrasje hebben. Na enkele terrasjes en tussenstops op weg naar Sint Alegund, omdat ze daar de beste schnitzel hawaii van heel Europa hebben. En dan met een volle buik nog een uurtje sturen richting Vianden.
‘S avonds besloten we om al zondag in plaats van maandag richting huis te rijden. De voorspellingen gaven aan dat het zondagmiddag al zou gaan regenen en maandag wellicht weer waterbommen. Zondags zijn we dus met een omweg via Echternach, Weiswampach en Monschau naar huis gereden en konden als we niet te lang over onze stops deden de regen voor blijven. Het was dus korter en soms kouder en natter dan gepland maar we hebben er toch weer wel van genoten. De zaterdagrit was heerlijk, de hotelkamer en het eten ook. Dus gewoon op naar volgend jaar!
Er was eens een hond, geen gewone maar een Koninklijke hond. Zijn naam is Bodie, beter bekend als Prins Bodie. En omdat hij een koninklijk leven leidt is hij al heel oud. Zo oud zelfs dat hij al wat minder goed gaat horen. Toch gaat het verder nog heel goed met de prins. Hij neemt op zijn tijd nog een lekker badje en kan ook nog enorm genieten van een lekker hapje. Gisteren was er iets speciaals met de Prins, hij vierde zijn veertiende verjaardag. Nou, je moet weten, dat is héél oud voor een hond, zelfs voor een Koninklijke hond! En het leuke, de Prins leeft nog lang en gelukkig!
Links het uitzicht van mij, rechts dat van Patriesja. Het is minder dramatisch dan het lijkt, maar inderdaad, dat van mij is mooier. Daar staat tegenover dat Patriesja relaxed kan rondkijken en ik toch wat meer aan het ‘scannen’ ben naar onoverzichtelijke bochten, zijweggetjes en de vele konijnen en zelfs herten die regelmatig oversteken.
Na deze uitleg dan maar naar ons heerlijke Hemelvaartweekend in de Eifel. Want we hebben weer genoten, allebei! Het was donderdag nog een beetje fris (ook hier weer de verschillen, kort achter de kuip niets aan de hand, achterop schijnbaar wat frisser) maar voor de rest hebben we heerlijk weer gehad met enkel vrijdag rond vier uur een buitje. We hebben dus weer ruimschoots gebruik gemaakt van de vele terrasjes.
Maar eerst naar de donderdag, waar we na 350 km snelweg en nog eens 75 km binnendoor aankwamen bij Landhaus am Kischbaum. Een prachtig hotel in een rustige omgeving. De hotelkamer was groter dan gedacht, het was meer een studio met een zitkamer, keuken, badkamer en slaapkamer. We hebben er nog even lekker relaxed op bed gelegen en zijn daarna naar beneden gegaan voor een heerlijk diner in het hotel. Echt Duits, lekker en vooral veel vlees! Na een warme douche zijn we lekker onder de wol gegaan om de volgende dag weer fris en fruitig de ruim 400 km toeren aan te kunnen.
De vrijdag dan, na het wakker worden lekker rustig aan gedaan en om half negen naar beneden voor het ontbijt. Daar kan Bella altijd zo intens van genieten dus die kunnen we niet overslaan! Het ontbijt was hier ook al erg goed met vele soorten verse (warme) broodjes, gewoon brood, croissantjes, een soort van cake en daarnaast nog vele verschillende yoghurt en cornflake produkten. Lees meer…
Vandaag is onze stoere Bodie toch maar mooi 13 jaar geworden! Niet niks voor zo’n grote hond. En ondanks wat ouderdoms kwaaltjes zoals wat moeilijker omhoog komen is hij nog gezond en vol levensvreugde. Na wat googlen weten we dat de formule 1 hondenjaar = 7 mensenjaren niet klopt. Nauwkeuriger en van diverse bronnen, Bodie is nu 82 geworden. Dus Bodie: gefeliciteerd en op naar de 14! (88)
We hebben een maand of twee geleden onze zomervakantie maar weer eens geboekt. Als wij dat namelijk niet vóór december doen is er zeer beperkt of geen keuze meer voor mensen met een ietwat groter gezin dan gemiddeld. Gelukkig hebben wij zo onze, overigens betrouwbare, bronnen in de vakantiebranche, namelijk zotte Toos en malle Pietje. En die vertelde ons voordat het boek uitkwam van een nieuwe tent, de ‘Grand Lodge’ in Frankrijk. Een grote luxe tent voor maar liefst acht personen op een camping aan het strand!
Patriesja hoefde eigenlijk al bijna niet meer op de site te kijken. Ze riep al boeken, boeken, BOEKEN…. snel, voordat ik de site had geopend! En inderdaad, nadat we de camping hadden bekeken wisten we het wel, onze plannen worden herzien. Niet de voorgenomen bestemming Saint Tropez gaat het worden, het wordt Serignan Plage. De Grand Lodge is ruim 50² mtr. en dat is aanzienlijk groter dan de 35² mtr. van onze caravan vorig jaar.
Helaas was er nergens meer informatie te vinden. De tenten waren nog in de maak, 2012 wordt het eerste jaar waarin ze deze gaan aanbieden. Maar vandaag stonden daar om 17:45 uur ineens zotte Toos en Malle Pietje voor de deur en als een goed gastheer heb ik ze maar even binnen gelaten. Goede keuze zo bleek achteraf want ze hadden informatie en foto’s van de door ons geboekte Grand Lodge. Ze waren erg enthousiast. Mooie grote tent, mooi interieur met een ‘vaste’ keuken, dubbeldeurs koelkast, een natte cel met douche en toilet, mooie zit- en lig-stoelen op het terras en als klapper op de vuurpijl: een grote gas-barbeque inbegrepen. Het mag dan een tent heten maar verder is het gewoon een bungalow. In de ouderslaapkamer een groot bed met vaste kast, in de twee andere slaapkamers ieder een enkel en een stapelbed. Jongens jongens wat een pret.
Om jullie alvast een beetje mee te laten genieten: hier de tent vanaf de achterzijde, hier de keuken met een ontbijttafel en hier onze barbeque waar we nog weleens veel plezier aan zouden kunnen beleven! Nu in koor: Vive la France, Vive la vie…..