En dan hebben jullie natuurlijk nog een kort verslagje van onze ‘huwelijksreis’ tegoed. Als kersverse man en vrouw kwamen we dus net na 15.00 uur met onze kinderen in Cochem aan. Onderweg hadden we nog even naar het thuisfront moeten bellen omdat we het adres van ons vakantiepark vergeten waren. Gelukkig waren we weer goed voorbereid vertrokken deze keer. Nadat we ons mooie huisje bewonderd hadden en de spullen uitgepakt waren, hadden we allemaal wel honger gekregen. We hadden een paar gourmetschalen meegenomen en onze grillplaat, dus nadat we snel nog wat boodschapjes gehaald hadden, hebben we snel de tafel klaargemaakt en gezellig zitten gourmetten. Gelukkig besloten onze kinderen vandaag dat ze op tijd naar bed wilden en dat vonden wij natuurlijk een heel goed idee. Wij hadden tenslotte onze huwelijksnacht nog tegoed …..
Op dinsdag wilden de kinderen gaan zwemmen. De jongens waren al snel weer terug, het zwembad was een beetje saai. Toen even later de meisjes ook al weer teleurgesteld terug kwamen, zijn we maar naar Koblenz gereden. Daar hebben we over de kerstmarkt gelopen en alle eettentjes bezocht. We hadden wel een klein probleempje toen we de parkeergarage uit wilden rijden. Met die grote koffer op het dak konden we nog wel de parkeergarage inrijden, maar toen we de bordjes ‘Ausfahrt’ wilden volgen, bleek dat we door een verlaging in het plafond de parkeergarage niet meer uit konden!! Tony is dus met de Renault in zijn achteruit, via een alternatieve route, weer naar de uitgang gekomen.
Woensdag lag er een dik pak sneeuw en nadat we wat sneeuwballen gegooid hadden zijn we een stukje verderop het golfterrein opgelopen met onze slee. Heel veel lol, in een plastic bakje van de witte heuvels af. Danny wist nog niet zo goed hoe je moest remmen en belandde een keertje in de prikkelbosjes. Ik wilde hem dus even laten zien hoe je het beste kunt remmen als je uit de bocht vliegt of te snel gaat, maar ik belandde met mijn benen in de lucht en mijn mond vol sneeuw met de slee bovenop me. En sneeuwpret maakt natuurlijk weer hongerig. Gelukkig hadden we nog veel gourmetvlees over, dus de grillplaat kon weer in het stopcontact. Pffff, lijkt het maar zo, of wordt mijn buik iedere dag een beetje dikker en ronder.
Donderdag zijn we nog even met de slee de heuvels ingegaan, maar onze rode Ferrari begon helaas te scheuren en de remmen waren inmiddels ook al afgebroken. Het was dus al snel gedaan met de pret. We zijn weer terug naar het huisje gelopen en hebben een verschrikkelijke sneeuwvrouw gemaakt. Daarna zijn we even in Cochem gaan kijken. Alle winkels waren daar al gesloten, maar we vonden toch nog een leuk tentje waar we warme chocolademelk en een overheerlijke apfelstrudel konden bestellen. Om 15.10 uur stapten we binnen en om 15.30 uur ging het cafeetje sluiten, maar dat was voldoende tijd om onze buiken weer vol en rond te krijgen. Toen we thuis kwamen hadden we allemaal niet zo heel veel honger meer en besloten op kerstavond genoegen te nemen met een bordje tomaten- of erwtensoep.
Vrijdag was het dan 1e kerstdag. We hebben heel de dag lekker in onze joggingbroek rondgelopen en spelletjes gedaan. De meeste van ons waren tijdens deze week verslaafd geraakt aan pokeren en dat hebben we een groot deel van de dag gedaan. Daarna ben ik alvast wat spulletjes in gaan pakken, want het was tenslotte al weer bijna tijd om naar huis te gaan. ‘s Avonds wilden we aanschuiven bij het lopend buffet in ons Ferienresort, maar wie had nou kunnen bedenken dat andere mensen op precies hetzelfde idee waren gekomen. Heel de tent zat dus vol, maar gelukkig konden we nog wel reserveren voor 19.30 uur. We bedachten toen dat we net zo goed alvast de rest van de spullen in konden pakken. Anders zouden we de volgende ochtend heel vroeg op moeten staan om gehaast ons huisje schoon te maken. En haasten op vakantie, daar houden we nu eenmaal niet zo van. Bijna iedereen vond het wel een goed idee, dus na ons kerstdiner zijn we weer naar huis gereden, waarna we om 1.10 uur weer in Dongen aankwamen (precies volgens schema van onze navigatie trouwens).
Zoals jullie wellicht al weten maar we toch nog even voor de zekerheid willen vermelden: Als je op een klein fotootje klikt zorgt een kaboutertje in deze website ervoor dat de foto ineens groot wordt. Als je na het kijken van de foto’s nieuwsgierig bent geworden… we hebben er veel meer en je mag ze gerust eens komen bekijken!
Patriesja Gewoon wij
Fjuw, ik heb het gehaald!!! Het heeft me vele uren gekost. Hield me wakker tot in de nacht, nog even een level halen en dan nog een en nog een. Ik wilde ook niet gestoord worden ‘s avonds, had geen tijd om de telefoon op te nemen. Wilde eigenlijk geen koffie drinken, brood smeren of honden uitlaten. Ik liet me zelfs een paar keer overdag verleiden om even een level te halen. Het werd tegen het einde zelfs zo erg dat Tony geen contact meer met me kreeg. Maar hij mag trots op me zijn, want vanaf nu ben ik wel keizer van Rome. Nu maar eens gaan proberen of ik ook Perzie kan veroveren.
