Vorige week zondag zat ik me een beetje te vervelen. Ik keek eens rond in onze woonkamer en kwam plots op het idee om wat muren te gaan witten. Het stukje bij de zithoek was al een hele tijd geleden gedaan, maar de muurtjes in de keuken en de lange wand in de kamer hadden nog steeds zo’n viezig kleurtje. Helaas hadden we geen latex meer op voorraad, maar gelukkig was er in Breda een bouwmarkt open. Wij zijn dus gelijk een grote emmer gaan halen en afgelopen week ben ik alvast begonnen in de keuken. Dit weekend stond de rest van de kamer op het programma en dat was geen gemakkelijke klus. En dat komt dan voornamelijk door de open trap en een enorme radiator. Tony heeft bij zijn moeder een bokkepootje gehaald en aan hem dus de eer om het muurtje achter de radiator te witten. Ook heeft hij voor mij de traptreden eraf gehaald, zodat mijn kwast overal goed bijkon. Ik heb de smaak nu te pakken en ga volgende week gewoon verder op de eerste verdieping. Maar de woonkamer is vanaf vandaag alvast maagdelijk wit.
Patriesja Huis enzo
Klokslag 17.00 uur was mijn werkdag weer voorbij en verliet ik het pand van de Zonnebloem. Op de parkeerplaats stond ons zwarte schommelschip al klaar voor de terugreis. Binnen tien minuten draaide ik de snelweg op. Ik zat net op de linkse baan, omdat de auto’s die rechts rijden nu eenmaal niet zo graag naar huis willen als ik, toen ik de schrik van mijn leven kreeg. Plots hoorde ik een enorme knal en het leek wel of mijn autoruit explodeerde. Heel het glas van mijn rechtse zijraampje versplinterde en vloog gelijk alle kanten op. Onmiddellijk keek ik naar rechts, schrok de bestuurder naast me nu ook? Een momentje twijfelde ik wat ik nu moest doen: doorrijden of stoppen. Al snel besloot ik volle gas naar huis te rijden, maar ik heb constant in mijn achteruitkijkspiegel gekeken of ik niet achtervolgd werd. Ik had het onaangename gevoel dat ik beschoten werd en daar kreeg ik behoorlijk de bibbers van. Bij thuiskomst heb ik op de passagiersstoel nog gezocht naar eventueel bewijsmateriaal, maar behalve een heleboel glas, was er niets te vinden. Dus de vraag blijft: heb ik me recentelijk ernstig misdragen of kan zo’n dikke autoruit er zomaar spontaan uitknallen?
Patriesja Gewoon wij
We hebben een drukke week achter de rug, ik ben mijn echtgenoot eigenlijk alleen bij het avondeten en in bed tegen gekomen. Maandag- en dinsdagavond heeft hij bij zijn moeder de grote behangklus afgemaakt. Woensdagavond ben ik met Inge een paar uurtjes gaan schaatsen. Ik liep al een tijdje met het idee om mijn spieren weer eens te gaan gebruiken, alleen wist ik nog niet precies hoe. Samen met Inge bedacht ik het plannetje om iedere woensdagavond te gaan schaatsen. Beetje jammer dat het seizoen eind maart alweer afgelopen is, dus we wilden absoluut geen tijd verloren laten gaan (dat we tussendoor snel een warme chocomel met slagroom op hebben hoeft toch niemand te weten joh). Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik vijf minuten voor het einde, met een paar bloederige blaren, ben afgehaakt. Met een pijnlijk, maar voldaan gevoel gingen we om 22.00 uur weer huiswaarts. Volgende week is onze spierpijn vast en zeker weer verdwenen en gaan we er weer volop tegenaan.
Nadat ik donderdagochtend een uur bij de orthodontist in de wachtkamer heb gezeten omdat Danique eindelijk de langverwachte roze slotjes op haar ondergebit kreeg geplakt, ben ik donderdagmiddag naar een oude schoolvriendin gereden. Eind vorig jaar kreeg ik van haar een kerstkaart met daarop het berichtje dat ze naar ‘s Gravenmoer ging verhuizen, een goede reden dus om weer eens af te spreken. Toen ik daar gisteren aankwam was ik behoorlijk onder de indruk. Ze woont nu dus eigenlijk in MIJN droomhuis, vrijstaand met een prachtig uitzicht op groene weilanden met loslopende pony’s. De vorige bewoners wilden graag weer in het dorp wonen in plaats van achteraf, dus ze zijn overeengekomen om van huis te ruilen. Toen ik weer vertrok heb ik haar nog op het hart gedrukt dat ze me best mag bellen als ze weer tussen de ‘gewone’ mensen wil wonen, ik ben ook best bereid om te ruilen hoor!!!
Later in de middag ben ik naar Breda gereden om met mijn collega’s uit te gaan eten. Er was weer een jubileumpje te vieren en dat deden we bij Plan B, een knusse tapasbar. We hebben heerlijk en veel (knoflook) gegeten en veel en hard gelachen. En nu heb ik zin om eens een avondje met mijn mannetje door te brengen, gewoon even een beetje samen socializen.
Edit: Je had trouwens gelijk Inge, nieuwe schaatsen moeten eerst nog geslepen worden. Maar ze zijn nu klaar voor gebruik, dus waarschijnlijk zal het woensdag een heel stuk beter gaan.
Patriesja Gewoon wij
Afgelopen vrijdag heb ik een lekker appeltaartje gebakken en dat was natuurlijk niet zonder reden. Onze kleinste is inmiddels toegetreden tot het clubke der tieners en dat moest gevierd worden. Haar cadeautje had ze een tijdje geleden al gekregen toen ze wilde investeren in een nieuwe laptop. Uiteindelijk was dat voor haar toch een beetje teleurstellend en daarom heb ik het met slingers nog geprobeerd een beetje feestelijk te maken.
De rest van het weekend heeft Lul de Behanger doorgebracht in het trapgat bij zijn moederke. Met een gezellig muziekje erbij was hij helemaal in zijn element. Joke heeft een hele tijd last gehad van een hardnekkige lekkage, dus er moest het een en ander opgeknapt worden. Inge heeft ondertussen het plafond weer prachtig wit gemaakt, dus die twee zijn Donders goed bezig geweest de afgelopen dagen.
Patriesja Gewoon wij
Begin van de week stuurde Jeroen (mijn teamleider) een mailtje rond met de vraag of iemand vandaag zou kunnen komen helpen. Er werd een bijeenkomst georganiseerd voor voorgedragen stafleden en ze hadden iemand nodig die de vrijwilligers binnen wilde laten en mee kon helpen in de keuken. Ik twijfelde wel een beetje, maar ik voelde me toch ook verplicht om dat eens een keertje te doen. Toen ik het thuis vertelde, vroeg Danique gelijk of ze dan misschien met me mee mocht. Ze moet dit schooljaar namelijk tien uur maatschappelijke stage doen en het leek haar wel geschikt om die tijd bij de Zonnebloem door te brengen. Jeroen vond het gelukkig ook een heel goed idee, dus zo vertrokken we vanmorgen gezellig samen naar Breda om te gaan werken.
Het eerste uur moesten we achter de receptie zitten om de deur open te maken voor alle vrijwilligers en ze de weg te wijzen. Na een uurtje hebben we de tent op slot gedaan en zijn we naar boven vertrokken. In de keuken was schijnbaar hulp nodig voor het dekken van de tafels en het opruimen van de rommel. Uiteindelijk was onze hulp, voor mijn gevoel, een beetje overbodig en hebben we het nogal rustig aan gedaan de hele dag. Maar Danique heeft zich uitstekend vermaakt. Het allerleukst vond ze het om met de koffiekar het gebouw rond te rijden om alle koffiekopjes weer op te halen. Ook vond ze het geweldig om eens op mijn bureaustoel achter mijn computer te zitten. Toen we weer naar huis vertrokken, namen we een tas vol met overgebleven cake en een grote bak zelfgemaakte soep mee (zonde om weg te gooien toch). Jeroen heeft haar al een vakantiebaantje aangeboden, dus Danique heeft vandaag besloten dat ze over een paar jaartjes gewoon gezellig bij mij komt werken.
Patriesja Gewoon wij
Danique was gelukkig weer helemaal opgeknapt van haar misselijkheid eerder deze week, dus we besloten vandaag eens aan de grote schoonmaak te gaan. Vol goede moed gingen we vanmorgen aan de slag. Danique en Daphne hebben de ramen van hun eigen kamer gezeemd, zodat ze er daarna leuke raamstickertjes op konden plakken. Verder hebben we in ieder geval alvast de slaapkamer van Daphne helemaal schoongemaakt en opgeruimd. En dat was geen gemakkelijke opgave, in alle hoeken vonden we potloden, papiertjes, poppetjes, boekjes en andere hebbedingetjes. Morgen is de kamer van Danique nog aan de beurt en dat wordt nog een vele grotere klus. Ze verzamelt namelijk echt van alles en kan bovendien nergens afscheid van nemen. Ook haar barbies, poppen en Playmobil wil ze nog niet kwijt, ook al doet ze daar niet echt iets meer mee. Ik ga in ieder geval een vuilniszak mee naar boven nemen en ga haar toch een beetje aansporen om eens iets weg te gooien.
Toevallig had ik het er laatst nog met Tony over om een werkster in dienst te nemen. Wat zou het me gaan kosten als ze een halve dag per week kwam kuisen? Ik heb namelijk echt een hekel aan alle huishoudelijke klusjes en ben er ook gewoon niet handig in. Ze mag dan in ieder geval alle ramen zemen, binnen en buiten. De bijkeuken moet regelmatig gesopt en gedweild worden en ook mag ze het hele huis huis van boven naar beneden (of andersom) stofzuigen. De badkamer en toilet doe ik ook liever niet zelf, dus ook daar mag ze aan de gang. Waarschijnlijk gaat dat allemaal niet lukken in een halve dag, dus voorlopig zal ik het allemaal nog lekker zelf moeten doen. En ach, misschien vinden mijn dochters het WEL leuk en gaan ze binnenkort wat huishoudelijke taken van me overnemen.
Patriesja Gewoon wij
Vanmorgen heeft onze huisfotograaf een aantal leuke, een paar grappige en ook wat mislukte kiekjes van onze kinderen gemaakt. We zijn er vanmiddag gelijk voor gaan zitten om van ieder de mooiste uit te kiezen. Tony heeft hier en daar nog wat pukkeltjes verwijderd en ze allemaal een bruin tintje gegeven. En zojuist is dan, na 3,5 jaar geduldig afwachten, de afbeelding van onze kinderen op canvas besteld. Het voordeel hiervan is natuurlijk wel dat ik volgende week een recente afbeelding van onze oogappeltjes aan de muur heb hangen.
Patriesja Kids
Daphne is pas 28 januari jarig, maar toch hebben we vandaag alvast haar kinderfeestje gevierd. In de kerstvakantie hebben we hier in Dongen namelijk onze eigen schaatsbaan, dus het leek ons leuk om daar met wat vriendinnetjes heen te gaan. Eerst hebben we thuis ballonnetjes geprikt, cadeautjes uitgepakt, geen tien maar drie kaarsjes uitgeblazen en cake met slagroom gegeten. Daarna zijn we met z’n allen naar Dongen on Ice gelopen. De baan is niet zo groot, maar het was toch heel gezellig en we hebben fijn geschaatst. Daarna hebben we friet en snackjes gewoon van tafel gegeten, dus zonder borden en bestek. En toen was het feestje voor Daphne al veel te snel voorbij en moesten alle vriendinnetjes alweer naar huis.
Afgelopen maandag is trouwens de canvas afbeelding van onze lieve, zieke, knappe, fotogenieke hond afgeleverd. We zijn er hartstikke blij mee en hebben hem gelijk een plaatsje aan de muur gegeven. Komend weekend maar eens even tijd vrijmaken en wat fotootjes van de kinderen maken.
Patriesja Beestjes, Gewoon wij
De laatste avond van 2010 hebben we lekker thuis doorgebracht, samen met een aantal vrolijke gasten. Onder het genot van een hapje en een drankje hebben we spelletjes gedaan en karaoke gezongen. Danny zorgde voor de nodige knal- en lichteffecten.
Het was al middag toen we vandaag aan de ontbijttafel zaten. Mijn vader en moeder zijn later nog de laatste appelbeignets en oliebollen mee op komen eten en Danny hoefde zich ook niet te vervelen.
Onze vakantieweek is voorbij gevlogen, morgen nog een dagje helemaal niks en dan kunnen we ons weer op gaan maken voor een heel jaar werken. En ik ben benieuwd wat 2011 verder voor ons in petto zal hebben!
Patriesja Gewoon wij
Dinsdagochtend hebben we alvast wat boodschappen in huis gehaald voor oudejaarsavond. Daarna ben ik met Inge en onze meiden naar Oosterhout gereden om nog wat cadeautjes te kopen. Bij thuiskomst hebben we gezellig samen gekookt en met z’n allen gegeten. Om daarna weer snel te vertrekken naar de bioscoop in Tilburg, waar we kaartjes gereserveerd hadden voor de film “Loft’. En wie we daar toch tegenkwamen, Barry Atsma in zijn smakelijke blote billen. Het was een zeer plezierig wederzien en de film was bovendien gaaf en spannend.
Woensdag hebben we een heel klein beetje opgeruimd en Tony heeft met Nick nog wat boodschappen in huis gehaald. Daarna zijn we met z’n allen vroeg in de middag naar Utrecht vertrokken. Ik ging met de meiden naar Holiday on Ice en ondertussen gingen de kerels een potje karten. Tony mag dan inmiddels niet meer de jongste zijn, maar hij had nog steeds de snelste tijd van de dag. Daarna moest er natuurlijk nog gegeten worden, dus zijn we onderweg gestopt bij Mc Donald’s voor een heerlijk broodje kipsate en een lekkere Mc Flurry Magnum Brownie/Milkshake Caramel Macchiato (ik kan gewoon echt niet kiezen).
Vandaag zijn we vroeg vertrokken om een dagje naar de Ardennen te gaan. Bij aankomst hebben we eerst natuurlijk warme chocomel gedronken en daarna hebben we op De Berg een sneeuwballengevecht gehouden. In een dorpje verderop (Durbuy – Toegevoegd door redactie) hebben we nog een kerstmarkt bezocht en de meiden zijn op hun sleetjes van een grote helling afgegleden. Eigenlijk hadden we zin in dikke Belse patatjes, maar we konden nergens een frietkot vinden. We zijn dus maar terug naar huis gereden en hebben hier nog een zak Nederlandse patat gehaald.
Pfff, we hebben dan wel een week vakantie, maar ons programma is eigenlijk een beetje te druk. Morgen wordt nog een bezige dag, de laatste boodschappen en vuurwerk moeten in huis gehaald worden. Oudejaarsavond belooft een gezellige avond te worden, we zullen zorgen dat de microfoons klaar liggen. Maar vanaf volgend jaar gaan we het echt even wat rustiger aan doen hoor!
Patriesja Gewoon wij
Vorige week zondag zat ik me een beetje te vervelen. Ik keek eens rond in onze woonkamer en kwam plots op het idee om wat muren te gaan witten. Het stukje bij de zithoek was al een hele tijd geleden gedaan, maar de muurtjes in de keuken en de lange wand in de kamer hadden nog steeds zo’n viezig kleurtje. Helaas hadden we geen latex meer op voorraad, maar gelukkig was er in Breda een bouwmarkt open. Wij zijn dus gelijk een grote emmer gaan halen en afgelopen week ben ik alvast begonnen in de keuken. Dit weekend stond de rest van de kamer op het programma en dat was geen gemakkelijke klus. En dat komt dan voornamelijk door de open trap en een enorme radiator. Tony heeft bij zijn moeder een bokkepootje gehaald en aan hem dus de eer om het muurtje achter de radiator te witten. Ook heeft hij voor mij de traptreden eraf gehaald, zodat mijn kwast overal goed bijkon. Ik heb de smaak nu te pakken en ga volgende week gewoon verder op de eerste verdieping. Maar de woonkamer is vanaf vandaag alvast maagdelijk wit.
